Jan Wróblewski (weterynarz)

Jan Wróblewski

podpułkownik lekarz weterynarii
Data i miejsce urodzenia	15 maja 1884 Nasutów
Data i miejsce śmierci	wiosna 1940 Charków
Przebieg służby
Lata służby	1914–1940
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie
Jednostki	5 Pułk Ułanów Zasławskich 5 Brygada Jazdy Centrum Wyszkolenia Kawalerii
Stanowiska	naczelny lekarz weterynarii
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka (bitwa pod Komarowem) II wojna światowa (kampania wrześniowa)
Odznaczenia

Jan Józef Wróblewski (ur. 15 maja 1884 w Nasutowie, zm. 1940 w Charkowie) – podpułkownik lekarz weterynarii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Jan Józef Wróblewski urodził się 15 maja 1884 roku w Nasutowie, w rodzinie Adama i Marii z Lecewiczów. Uczył się w rządowym Gimnazjum Męskim w Lublinie. W 1908 roku złożył maturę „Szkole Lubelskiej”. W 1911 roku ukończył studia w Instytucie Weterynaryjnym na Uniwersytecie Dorpackim w Dorpacie z tytułem lekarza weterynarii. Po wybuchu I wojny światowej został powołany do Armii Imperium Rosyjskiego.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach w 5 pułku Ułanów Zasławskich i 5 Brygadzie Jazdy, w tym walczył w bitwie pod Komarowem.

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 25. lokatą w korpusie oficerów weterynaryjnych, w grupie lekarzy weterynarii. W latach 1923–1924 był komendantem Kadry Okręgowego Szpitala Koni Nr 2 w Lublinie. W tym czasie zasiadł w komitecie budowy Domu Żołnierza w Lublinie. Pracował w Komisji Remontowej nr 15. Został kierownikiem służby weterynaryjnej w brygadach jazdy konnej w Warszawie i Kraków. 1 grudnia 1924 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów weterynaryjnych. W 1928 roku pełnił obowiązki zastępcy naczelnego lekarza weterynarii w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr VII w Poznaniu. Od 1931 pełnił funkcję naczelnego lekarza weterynarii w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu. W 1938 roku został przeniesiony w stan spoczynku.

W obliczu zagrożenia konfliktem zbrojnym został zmobilizowany latem 1939. Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów. Został osadzony w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.

Upamiętnienie

5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia pułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

W ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia” przy Kłodzkiej Szkoła Przedsiębiorczości w Kłodzku został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Jana Wróblewskiego.

Odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Bibliografia

• Rocznik Oficerski 1923. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1923. [dostęp 2016-06-05].
• Rocznik Oficerski 1924. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1924. [dostęp 2016-06-11].
• Rocznik Oficerski 1928. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1928. [dostęp 2016-06-11].
• Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2003. s. 614. [dostęp 2015-01-14].
• Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914-1939. Jan Wróblewski. officersdatabase.appspot.com. [dostęp 2015-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 stycznia 2015)].
• Jan Wróblewski. katyn-pamietam.pl. [dostęp 2015-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 stycznia 2015)].
• Włodzimierz A. Gibasiewicz: Niepowtarzalni. Lekarze weterynarii ofiary II wojny światowej. Warszawa: Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna, 2009, s. 155-156. ISBN 978-83-928526-3-6.