Jana (rzeka)
| ||
![]() Jana zlewiska Morza Łaptiewów i Jana zlewiska Morza Ochockie | ||
Kontynent | Azja | |
Państwo | ![]() | |
Republika | ![]() | |
Rzeka | ||
Długość | 872 km | |
Powierzchnia zlewni | 238 tys. km² | |
Średni przepływ | 1000 m³/s (u ujścia) | |
Źródło | ||
Miejsce | połączenie rzek Sartang i Dułgałach | |
Współrzędne | 67°27′50,0″N 133°15′06,1″E/67,463900 133,251700 | |
Ujście | ||
Recypient | Zatoka Jańska | |
Współrzędne | 71°32′48,8″N 136°43′03,0″E/71,546900 136,717500 | |
Jana (ros. Яна) – rzeka w północnej Rosji, w Jakucji. Długość 872 km (od źródeł Dułgałach 1492 km); powierzchnia dorzecza 238 tys. km²; średni roczny przepływ u ujścia 1000 m³/s (maksymalny 13000 m³/s).
Powstaje na Płaskowyżu Jańskim z połączenia rzek Sartang i Dułgałach wypływających z Gór Wierchojańskich; w górnym i środkowym biegu płynie szeroką doliną przełamując się przez pasmo Kułar. W dolnym biegu płynie przez Nizinę Jańsko-Indygirską, rozdzielając się miejscami na kilka ramion. Uchodzi deltą o powierzchni 5200 km² do Zatoki Jańskiej Morza Łaptiewów.
Zasilanie deszczowe i śniegowe. Wahania stanu wody sięgają 9 m w środkowym biegu a nawet do 12 m w dolnym biegu. Zamarza od października do kwietnia (górny bieg), maja (środkowy bieg), czerwca (dolny bieg).
Główne dopływy: Adycza (prawy), Bytantaj (lewy). Główne miasta nad Janą: Wierchojańsk, Batagaj.
W dorzeczu Jany występują złoża rud ołowiu i wolframu.