Jane Seymour (aktorka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jane Seymour
Ilustracja
Jane Seymour (2019)
Imię i nazwisko

Joyce Penelope Wilhelmina Frankenberg

Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1951
Hayes (Hillingdon)

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Michael Attenborough
(1971–1973; rozwód)
Geoffrey Planer
(1977–1978; rozwód)
David Flynn
(1981–1992; rozwód)
James Keach
(1993–2015; rozwód)

Lata aktywności

od 1969

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Jane Seymour, właśc. Joyce Penelope Wilhelmina Frankenberg[1][2][3] (ur. 15 lutego 1951 w Hayes (Hillingdon)) – brytyjska aktorka i producentka telewizyjna i filmowa[4], najlepiej znana z filmu z serii o Jamesie Bondzie Żyj i pozwól umrzeć (1973), melodramatu Gdzieś w czasie (1980), miniserialu ABC Na wschód od Edenu (1981), telefilmu Onassis – najbogatszy człowiek świata (1988), miniserialu ABC Wojna i pamięć (1988–89), filmu historycznego Rewolucja francuska (1989) jako Maria Antonina Austriaczka, komedii romantycznej Polowanie na druhny (2005) oraz amerykańskiego serialu CBS Doktor Quinn (1993–98), zdobywczyni nagrody Emmy, dwukrotna laureatka statuetki Złoty Glob, ma swoją gwiazdę na Hollywood Walk of Fame. W 2000 otrzymała Order Imperium Brytyjskiego[5].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Hayes na przedmieściu Londynu w gminie London Borough of Hillingdon jako córka holenderskiej pielęgniarki Mieke (z domu van Tricht; ur. 30 stycznia 1914 w Deventer, zm. 3 października 2007 w Middlesex) i lekarza położnika Johna Benjamina Frankenberga (zm. 1990)[6]. Przodkowie jej ojca pochodzili z Polski (Nowe Trzepowo)[7] i Niemiec, byli Żydami[8]. Jej dziadek pochodził z Płocka. Jej matka w latach II wojny światowej była pielęgniarką w Indonezji[9], a później więźniarką japońskiego obozu jenieckiego[10], gdzie niosła pomoc rannym w skrajnie trudnych warunkach (m.in. brak lekarstw). Po wojnie osiadła w Anglii i wyszła za mąż za Johna Frankenberga, z którym oprócz córki Joyce (późniejszej Jane Seymour) miała jeszcze dwie córki: Anne Gould i Sally[11].

Seymour uczęszczała do Arts Educational School[12] w Tring w hrabstwie Hertfordshire. Marzyła o karierze baletnicy. Debiutowała jako 13-latka na London Festival Ballet, jednak kontuzja kolana przekreśliła plany. Postanowiła więc spróbować aktorstwa. W tym celu wymyśliła sobie pseudonim „Jane Seymour” na wzór królowej Anglii, trzeciej żony Henryka VIII[9][13].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W 1969 roku debiutowała na ekranie jako chórzystka w filmie muzycznym Richarda Attenborough Och, jaka piękna wojna! (Oh! What a Lovely War) z Maggie Smith i Dirkiem Bogarde’em. Rok później otrzymała pierwszą główną rolę Lillian Stein, Żydówki szukającej schronienia przed nazistowskimi prześladowaniami w dramacie wojennym The Only Way (1970). W biograficznym dramacie wojennym Richarda Attenborough Młodość Winstona (Young Winston, 1972) wystąpiła jako Pamela Plowden, kochanka Winstona Churchilla.

Stała się rozpoznawalna jako Emma Callon w serialu BBC The Onedin Line (1973). Wkrótce została obsadzona w roli dziewczyny Jamesa Bonda – Solitaire w filmie Guya Hamiltona Żyj i pozwól umrzeć (Live and Let Die, 1973) u boku Rogera Moore’a oraz jako siostra Kasima – Farah w filmie przygodowym Raya Harryhausena Sindbad i oko tygrysa (Sinbad and the Eye of the Tiger, 1977) z udziałem Patricka Wayne’a, syna legendarnego ekranowego kowboja Johna Wayne’a. Za rolę Marjorie Chisholm Armagh w miniserialu NBC Kapitanowie i królowie (Captains and the Kings, 1976) z Perrym Kingiem, Patty Duke, Robertem Vaughnem i Richardem Jordanem była nominowana do nagrody Emmy. Można ją było potem zobaczyć w telefilmie ABC Historia Dawida (The Story of David, 1976) z Timothym Bottomsem jako Batszebę, serialu science fiction ABC Battlestar Galactica (1978) jako Serinę oraz komedii Niebiański pies (Oh, Heavenly Dog!, 1980) z Chevy Chase w roli Jackie.

W 1980 Seymour zagrała sceniczną rolę Constanze Weber, żony Mozarta (Tim Curry) w przedstawieniu Petera Shaffera Amadeusz u boku Iana McKellena (jako Antonio Salieri). Spektakl odniósł sukces na Broadwayu[14], był wystawiany 1181 razy i nominowany do siedmiu nagród Tony Award, z czego otrzymał pięć. Jej kreacja młodej aktorki teatralnej Elise McKenna w melodramacie fantasy Jeannota Szwarca Gdzieś w czasie (Somewhere in Time, 1980)[15] z Christopherem Reeve’em zdobyła nominację do nagrody Saturna w kategorii najlepsza aktorka drugoplanowa. Za rolę antagonistki Kate Trask / Cathy Ames w miniserialu ABC Na wschód od Edenu (East of Eden, 1981) wg powieści Johna Steinbecka otrzymała Złoty Glob.

W filmie CBS Clive’a Donnera Szkarłatny kwiat (The Scarlet Pimpernel, 1982) wg powieści Emmuski Orczy z Anthony Andrewsem zagrała postać francuskiej aktorki Marguerite Blakeney (z domu St. Just). W filmie przygodowo-sensacyjnym Lassiter (1984) z Tomem Selleckiem jako Sara Wells wystąpiła nago. W 1987 pozowała do magazynu „Playboy”. Kreacja Marii Callas w filmie telewizyjnym ABC Onassis – najbogatszy człowiek świata (Onassis: The Richest Man in the World, 1988) z Raúlem Julią przyniosła jej nagrodę Emmy. Za rolę Natalie Henry, amerykańskiej Żydówki uwięzionej w Europie w czasie II wojny światowej w miniserialu ABC Wojna i pamięć (War and Remembrance, 1988-89) była nominowana do Złotego Globu i Emmy. W 1989 z okazji 200. rocznicy Rewolucji Francuskiej, Seymour pojawiła się jako skazana francuska królowa Maria Antonina Austriaczka w filmie telewizyjnym Rewolucja francuska (La Révolution française), nakręconym w języku francuskim i angielskim. Popularność, uznanie krytyki i kolejny Złoty Glob (1996) zdobyła jako dr Michaela „Mike” Quinn w serialu CBS Doktor Quinn (Dr. Quinn, Medicine Woman, 1993–2001).

W 2007 wzięła udział w V edycji Tańca z gwiazdami, gdzie zajęła 6 miejsce z Tonym Dovolanim.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Była czterokrotnie zamężna. 10 lipca 1971 roku poślubiła Michaela Attenborough, syna Richarda, z którym się rozwiodła w roku 1973. W latach 1977–1978 była żoną Victora Geoffreya Planera. 18 lipca 1981 roku po raz trzeci wyszła za mąż za Davida Flynna, z którym miała dwoje dzieci: córkę Katherinę (ur. 7 stycznia 1982) i syna Seana (ur. 31 lipca 1985). W 1992 doszło do rozwodu. 15 maja 1993 poślubiła aktora, reżysera i producenta filmowego Jamesa Keacha, z którym miała bliźniaki: Johna Stecyego i Kristophera Stevena (ur. 30 listopada 1995). Zamieszkała w Malibu i zabytkowym domu w Anglii. Wspólnie z Keachem reżyserowała i produkowała filmy, w których zagrała, w tym Nowe przygody szwajcarskiej rodziny Robinsonów, Zapisane w sercu czy odcinki serialu Dr Quinn. 16 grudnia 2015 roku rozwiodła się.

Zaangażowana w działalność UNICEF[16], malowała obrazy, pisała książki.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Jane Seymour (1994)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jane Seymour, Among Angels, New York, N.Y.: Guideposts, 2010, ISBN 978-0-8249-4850-4, OCLC 607977824.
  • Boing!: No Bouncing on the Bed. This One 'N That One series. With James Keach. Putnam Juvenile, 1999. ISBN 978-0-399-23440-8
  • Gus Loved His Happy Home. With Seymour Fleishman. Linnet Books, 1989. ISBN 978-0-208-02249-3
  • Jane Seymour's Guide to Romantic Living. Macmillan Publishers, 1986. ASIN: B003JFVAKC.
  • Making Yourself at Home: Finding Your Style and Putting It All Together. DK Adult, 2007. ISBN 978-0-7566-2892-5
  • Jane Seymour, Open Hearts: If Your Heart Is Open, Love Will Always Find Its Way In, Jane Seymour, Philadelphia: Running Press, 2008, ISBN 0-7624-3662-X, OCLC 232128282.
  • Remarkable Changes: Turning Life's Challenges into Opportunities. New York: HarperEntertainment, 2003. ISBN 978-0-06-008747-0
  • Splat!: The Tale of a Colorful Cat. This One 'N That One series. With James Keach. Turtleback Books, 2001. ISBN 978-1-4176-0825-6
  • Two at a Time: Having Twins: The Journey Through Pregnancy and Birth. With Pamela Patrick Novotny. Atria Books, 2002. ISBN 978-0-671-03678-2
  • Yum!: A Tale of Two Cookies. This One 'N That One series. With James Keach. Angel Gate, 1998. ISBN 978-1-932431-08-7

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Personalidade: Jane Seymour (Reino Unido). InterFilmes.com. [dostęp 2017-04-16]. (port.).
  2. ↑ Jane Seymour. Listal. [dostęp 2016-04-29]. (ang.).
  3. ↑ Jane Seymour – Sztárlexikon. Starity.hu. [dostęp 2017-04-16]. (węg.).
  4. ↑ Jane Seymour. AlloCiné. [dostęp 2016-04-29]. (fr.).
  5. ↑ Jane Seymour. TCM Movie Database. [dostęp 2016-04-29]. (ang.).
  6. ↑ Jane Seymour. TV.en. [dostęp 2015-09-19]. (ang.).
  7. ↑ Judy Gruen (2010-11-07): War and Remembrance. Aish.com. [dostęp 2016-04-29]. (ang.).
  8. ↑ Jane Seymour – What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2016-04-29]. (ang.).
  9. ↑ a b Benedict Nightingale (1988-10-16): Jane Seymour, Queen of the Mini-Series. The New York Times. [dostęp 2007-10-03]. (ang.).
  10. ↑ Zbigniew K. Rogowski. W cztery oczy z Jane Seymour. „Przekrój”. nr 28/2611, s. 10-13, 1995-07-09. ISSN 0033-2488. [dostęp 2012-08-10]. (pol.). 
  11. ↑ Zmarła matka Jane Seymour. Onet.pl. [dostęp 2007-10-03]. (pol.).
  12. ↑ Jane Seymour – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2016-04-29]. (rum.).
  13. ↑ Jane Seymour. MYmovies.it. [dostęp 2015-09-19]. (wł.).
  14. ↑ Jane Seymour. Internet Broadway Database. [dostęp 2022-04-27]. (ang.).
  15. ↑ William Kerns (2017-07-15): Kerns: Alamo finds new way to lure viewers to 1980 Reeve, Seymour romance. LubbockOnline.com. [dostęp 2016-04-29]. (ang.).
  16. ↑ Artista Jane Seymour (15 de Fevereiro de 1951). Filmow. [dostęp 2017-04-16]. (port.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Dziewczyny Bonda

Walther PPK

Złoty Glob dla najlepszej aktorki w serialu dramatycznym
1960–1979
1980–1999
2000–2019
2020–2039

Złoty Glob dla najlepszej aktorki w miniserialu lub filmie telewizyjnym
1980–1999
2000–2019
2020–2039

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jane_Seymour_(aktorka)&oldid=72845567”