Janina Kłopocka
Janina Kłopocka | |
Data i miejsce urodzenia |
18 sierpnia 1904 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
2 lutego 1982 |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Ważne dzieła | |
Janina Kłopocka (ur. 18 sierpnia 1904 w Koźminie, zm. 2 lutego 1982 w Warszawie) – polska artystka, działaczka Związku Polaków w Niemczech oraz Zadrugi; była m.in. autorką Rodła – znaku graficznego tej pierwszej organizacji[1][2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Okres przedwojenny[edytuj | edytuj kod]
Była córką Jana i Marii z Niedźwiedzińskich[3]. W 1908 r. jej rodzice w celach zarobkowych przenieśli się do Berlina. W 1914 r. Janina wstąpiła do Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Berlinie. W 1921 r. ukończyła tam liceum. Po ukończeniu szkoły handlowej postanowiła zostać artystką. Dzięki stypendium dla wybitnie uzdolnionych podjęła studia rysunku w berlińskiej Szkole Sztuk Plastycznych, którą ukończyła w 1925 r. W latach 1929–1932 studiowała grafikę u prof. Władysława Skoczylasa i rysunek u prof. M. Kotarbińskiego na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Na tej uczelni uczyła się także innych technik artystycznych – malarstwa ściennego, ceramiki oraz mozaiki. W Niemczech związała się ze Związkiem Polaków w Niemczech, była m.in. autorką Rodła – znaku graficznego tej organizacji. Wykonywała także ilustracje do publikacji i czasopism wydawanych przez związek. Swoje prace wystawiała m.in. w Zachęcie, Instytucie Propagandy Sztuki, Łodzi i Częstochowie[3].
II wojna światowa[edytuj | edytuj kod]
W trakcie II wojny światowej wróciła do Polski i działała w konspiracji w Warszawie. W lipcu 1944 r. zagrożona aresztowaniem przez Gestapo uciekła do Częstochowy. Później przeniosła się do Warszawy.
Okres powojenny[edytuj | edytuj kod]
Po wyzwoleniu została kierownikiem referatu Kultury i Sztuki Starostwa w Oleśnie na Górnym Śląsku, gdzie zabezpieczała i inwentaryzowała dzieła sztuki ocalałe z działań wojennych. Następnie podjęła pracę jako grafik w Ministerstwie Przemysłu. 3 września 1949 r. została aresztowana przez UB za działalność w nacjonalistycznej grupie Zadruga i osadzona w więzieniu. Sądzona była w lipcu 1952 r. wraz z Janem Stachniukiem (założycielem i duchowym przewodnikiem Zadrugi) oraz Bogusławem Stępińskim i Teodorem Jakubowskim[4]. Zwolniona w ciężkim stanie zdrowia w grudniu 1953 r. W 1958 r. została zrehabilitowana przez Sąd Najwyższy[5].
Zmarła 2 lutego 1982 r. w Warszawie, lecz zgodnie z jej ostatnim życzeniem została pochowana w Oleśnie. Trumnę zmarłej okrył sztandar ze znakiem Rodła.
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
W latach 30. wykonała dla pisma „Młody Polak w Niemczech” wiele prac artystycznych poświęconych polskiej kulturze. Ich tematem był folklor Śląska oraz legendy polskie. Najbardziej znane prace artystki to znak symbolizujący kontur rzeki Wisła Rodło – stanowiący logotyp Związku Polaków w Niemczech oraz monumentalne dzieło zawierające 16 obrazów pt. „Polski Rok Obrzędowy” namalowany w Domu Polskim w Zakrzewie k. Złotowa. Cykl zawierał serię scen przedstawiających szereg tradycyjnych polskich zwyczajów i obrzędów jak np. „Dożynki”, „Święcenie bydła na wiosnę”, „Gwiazdka”, „Kolędnicy”, „Gaik”, „Puszczanie wianków”. Dzieło to zamalowane podczas okupacji przez hitlerowców odsłonięte zostało przez konserwatorów dopiero w 1972 r. w 50-lecie istnienia Związku Polaków w Niemczech[2]. W trakcie powstania warszawskiego wszystkie jej prace uległy zniszczeniu.
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
W Warszawie na ścianie domu przy ul. Rutkowskiego 12 (obecnie Chmielna 12), w którym artystka mieszkała od 1957 r. aż do śmierci, znajduje się poświęcona jej pamiątkowa tablica.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Niezłomny proboszcz z Zakrzewa, rzecz o Księdzu Patronie Bolesławie Domańskim, Warszawa 1989, ISBN 83-07-01992-3.
- ↑ a b Edmund Osmańczyk, Wisła i Kraków to Rodło, „Nasza Księgarnia”, Warszawa, 1985, ISBN 83-10-08675-X.
- ↑ a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 143. [dostęp 2021-08-01].
- ↑ Grott B.: „Religia,cywilizacja, rozwój. Wokół idei Jana Stachniuka”, Kraków 2003.
- ↑ Biogram w: http://www.niklot.org.pl/slownik-biograficzny/27-k/95-klopocka-janina-aniela-lubomira.html
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Edmund Osmańczyk: Wisła i Kraków to Rodło, Nasza Księgarnia Warszawa 1985, ISBN 83-10-08675-X.
- Helena Lehr: Edmund Osmańczyk „POLACY SPOD ZNAKU RODŁA”, MON 1972.
- Grott B.: Religia,cywilizacja, rozwój. Wokół idei Jana Stachniuka, Kraków 2003.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Janina Kłopocka - biografia
- Krzysztof Ruchniewicz, Janina Kłopocka – twórczyni znaku Rodła www.porta-polonica.de, 16.12.2016
- Artykuł o Janinie Kłopockiej
- Strona rodu Kłopockich. klopocki.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-10)].
- Artyści związani z Berlinem
- Artyści związani z Warszawą
- Członkowie polskiego ruchu oporu w czasie II wojny światowej
- Członkowie Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”
- Członkowie Ruchu Nacjonalistów Polskich Zadruga
- Członkowie Związku Polaków w Niemczech
- Ludzie urodzeni w Koźminie Wielkopolskim
- Pochowani w Oleśnie
- Polscy malarze
- Polskie ofiary represji stalinowskich
- Więźniowie polityczni w Polsce Ludowej 1944–1956
- Urodzeni w 1904
- Zmarli w 1982