Janusz Dolny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Dolny
Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1927
Kuryłówka

Data i miejsce śmierci

16 kwietnia 2008
Kraków

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista, pedagog

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal 40-lecia Polski Ludowej
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Janusz Dolny (ur. 3 grudnia 1927 w Kuryłówce, zm. 16 kwietnia 2008 w Krakowie) – polski pianista i pedagog.

W 1946 roku ukończył gimnazjum i liceum w Leżajsku[1], a potem studia pianistyczne odbył w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w klasie Jana Hoffmana (1947–1955). Od 1974 prowadził działalność pedagogiczną w macierzystej uczelni. W latach 1981–1987 pełnił funkcję dziekana Wydziału Instrumentalnego, w latach 1987–1990 kierował I Katedrą Fortepianu Akademii Muzycznej w Krakowie.

Od 1955 występował w duecie fortepianowym z Janiną Baster. W 1956 został laureatem I nagrody na Międzynarodowym Konkursie im. Viottiego w Vercelli w kategorii duetów fortepianowych i nagrody specjalnej szwajcarskiej Fundacji Maxa Eggera. Ponadto brał udział w: Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym w Wiedniu (1959), Berliner Festtage (1958), Warszawskiej Jesieni (1959) „Wariacje na temat Paganiniego”, Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku (1968), Wrocławskim Festiwalu Muzyki Współczesnej (1969), Bydgoskim Festiwalu Muzycznym (1971), Nałęczowskim Divertimencie (1980), Festiwalu Muzyki Odnalezionej w Tarnowie (1995)[2]. Pierwsze światowe wykonanie Wariacji D-dur na cztery ręce Chopina[3].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

  • Janina Baster i Janusz Dolny. Koncert telewizyjny[4]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: [2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Znani absolwenci. zslchrobry.lezajsk.pl
  2. a b Zasłużeni dla ziemi Leżajsk. pddm.mcklezajsk.pl, 2020-05-29. [dostęp 2020-05-29].
  3. Rocznica urodzin Janusza Dolnego. polskieradio.pl, 2020-05-29. [dostęp 2020-05-29].
  4. Janina Baster i Janusz Dolny. Koncert telewizyjny w bazie filmpolski.pl

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Dybowski, Słownik pianistów polskich. Selene 2003.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]