Janusz Kozak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Kozak
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1953
Puck

Specjalność: budowa i eksploatacja maszyn, budowa okrętów, transport morski[1]
Alma Mater

Politechnika Gdańska

Doktorat

1997 – nauki techniczne
PG

Habilitacja

2006 – budowa i eksploatacja maszyn[1]
ATR w Bydgoszczy

Pracownik naukowy
Oceanotechniki i Okrętownictwa

Politechnika Gdańska

Stanowisko

profesor nadzwyczajny

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Janusz Kozak (ur. 4 lipca 1953 w Pucku[2]) – polski inżynier, profesor nadzwyczajny na Wydziale Oceanotechniki i Okrętownictwa Politechniki Gdańskiej Politechniki Gdańskiej, kierownik Katedry Technologii Obiektów Pływających, Systemów Jakości i Materiałoznawstwa[3]. Dziekan Wydziału Oceanotechniki i Okrętownictwa Politechniki Gdańskiej[1] (2012–2020).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1978 ukończył studia w Instytucie Okrętowym Politechniki Gdańskiej[2]. Po ukończeniu studiów pracował w Stoczni Gdynia, od 1980 zatrudniony w Katedrze Technologii Okrętów Instytutu Okrętowego (przemianowanego później na Wydział Oceanotechniki i Okrętownictwa) na stanowisku technologa (1980), specjalisty (od 1984), asystenta (od 1993), po obronie pracy doktorskiej pt. „Metoda oceny trwałości zmęczeniowej złożonych węzłów konstrukcji kadłuba statku w oparciu o koncepcję bezpiecznego pękania” (1997) – na stanowisku adiunkta, zaś po habilitacji na Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy (2006) na stanowisku profesora nadzwyczajnego (2011)[4].

Od 2008 roku kierownik Katedry Technologii Obiektów Pływających, Systemów Jakości i Materiałoznawstwa.

W latach 2008–2012 prodziekan ds. naukowo-badawczych, w latach 2012–2020 dziekan Wydziału Oceanotechniki i Okrętownictwa PG.

Wyróżniony Nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, wielokrotnie nagrodami Rektora Politechniki Gdańskiej; odznaczony srebrnym i złotym krzyżem zasługi[4].

Obszar działań naukowych to zmęczenie konstrukcji metalowych w warunkach morskich i nowoczesne materiały konstrukcyjne, a szczególnie stalowe panele sandwich spawane laserowo.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]