Janusz Stańczyk

Janusz Stańczyk
Data i miejsce urodzenia	22 stycznia 1955 ; Tarnów
	Dyrektor generalny MSZ
Okres	od 1995; do 1996
Poprzednik	Krzysztof Jakubowski
Następca	Marek Grela
	Podsekretarz stanu w MSZ
Okres	od 1997; do 1999
	Stały przedstawiciel RP przy ONZ w Nowym Jorku
Okres	od 2000; do 2004
Poprzednik	Eugeniusz Wyzner
Następca	Andrzej Towpik
	Podsekretarz stanu w MSZ
Okres	od 2005; do 2007
	Ambasador RP w Królestwie Niderlandów
Okres	od 2007; do 2012
Poprzednik	Jan Michałowski
Następca	Jan Borkowski
	Stały przedstawiciel RP przy Radzie Europy
Okres	od 2015; do 2020
Poprzednik	Urszula Gacek
Następca	Jerzy Baurski
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Janusz Józef Stańczyk (ur. 22 stycznia 1955 w Tarnowie) – polski prawnik i dyplomata, ambasador tytularny, dyrektor generalny MSZ (1995–1996), podsekretarz stanu w MSZ (1997–1999, 2005–2007), ambasador RP w Holandii (2007–2012), stały przedstawiciel RP przy ONZ (2000–2004) oraz stały przedstawiciel RP przy Radzie Europy (2015–2020).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1977 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1985 w Polskiej Akademii Nauk uzyskał stopień doktora nauk prawnych w zakresie prawa międzynarodowego na podstawie dysertacji Pojęcie wspólnotowego dziedzictwa ludzkości w prawie międzynarodowym. Odbył również studia w szkole prawa na Saint Louis University, gdzie uzyskał magisterium z prawa^[1].

W latach 1978–1980 pracował w Instytucie Historyczno-Prawnym Uniwersytetu Jagiellońskiego, a w okresie 1983–1992 w Instytucie Państwa i Prawa PAN. W 1992 został dyrektorem Departamentu Prawno-Traktatowego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, a w 1995 dyrektorem generalnym MSZ. W latach 1997–1999 zajmował stanowisko podsekretarza stanu tego resortu. W styczniu 2000 został ambasadorem – stałym przedstawicielem RP przy Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku. Po powrocie do kraju w 2004 pełnił obowiązki dyrektora Departamentu Systemu Narodów Zjednoczonych i Problemów Globalnych MSZ.

Od 4 listopada 2005 do 6 września 2007 ponownie pracował jako wiceminister spraw zagranicznych. W październiku 2007 powołano go na stanowisko ambasadora RP w Królestwie Niderlandów, został również stałym przedstawicielem Rzeczypospolitej Polskiej przy Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej (OPCW) w Hadze. Misję dyplomatyczną zakończył 31 marca 2012^[2]^[3]. W latach 2012–2015 był dyrektorem Departamentu Prawno-Traktatowego MSZ^[1]. W lipcu 2015 otrzymał nominację na stanowisko stałego przedstawiciela RP przy Radzie Europy^[4]. Zakończył pełnienie tej funkcji 31 lipca 2020^[5]. 1 września 2020 objął stanowisko dyrektora Departamentu Ameryki MSZ^[6]. 31 stycznia 2022 przeszedł na emeryturę.

Zna język angielski i francuski. Ojciec dwójki dzieci^[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 2012, za wybitne zasługi w służbie zagranicznej, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i działalności dyplomatycznej, odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 177/ [online], Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, 14 maja 2015 [dostęp 2023-07-08] .
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 maja 2012 r. nr 110-17-2012 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2012 r. poz. 525).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 maja 2012 r. nr 110-19-2012 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2012 r. poz. 527).
↑ Nominacje ambasadorów w Nigerii i Stałym Przedstawicielstwie RP przy Radzie Europy, msz.gov.pl, 2 lipca 2015 [zarchiwizowane 2015-07-22] .
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 lipca 2020 r. nr 110.22.2020 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2020 r. poz. 714).
↑ Organigram funkcjonalny Ministerstwa Spraw Zagranicznych, gov.pl, 1 września 2020 [zarchiwizowane 2020-09-02] .
↑ Odznaczenia z okazji Dnia Służby Zagranicznej [online], prezydent.pl, 16 listopada 2012 [dostęp 2012-11-16] .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Nominacja: Janusz Stańczyk ambasadorem RP w Holandii [online], polonia.nl, 28 lipca 2007 [dostęp 2012-11-16] .

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Dr Janusz Stańczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2019-12-12] .^{[martwy link]}

[:0-1] Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 177/ [online], Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, 14 maja 2015 [dostęp 2023-07-08] .

[2] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 maja 2012 r. nr 110-17-2012 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2012 r. poz. 525).

[3] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 maja 2012 r. nr 110-19-2012 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2012 r. poz. 527).

[4] Nominacje ambasadorów w Nigerii i Stałym Przedstawicielstwie RP przy Radzie Europy, msz.gov.pl, 2 lipca 2015 [zarchiwizowane 2015-07-22] .

[5] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 lipca 2020 r. nr 110.22.2020 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2020 r. poz. 714).

[6] Organigram funkcjonalny Ministerstwa Spraw Zagranicznych, gov.pl, 1 września 2020 [zarchiwizowane 2020-09-02] .

[7] Odznaczenia z okazji Dnia Służby Zagranicznej [online], prezydent.pl, 16 listopada 2012 [dostęp 2012-11-16] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]