Jasia (Góry Sowie)
 Widok na wzniesienie od strony południowo-wschodniej z drogi Walim – Glinno. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
612[1] m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°42′37,06″N 16°26′40,99″E/50,710294 16,444719
| |
Jasia lub Góra Jasia (612 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Środkowych, w Górach Sowich.
Położenie i opis[edytuj | edytuj kod]
Wzniesienie położone jest w północno-zachodniej części Gór Sowich, około 1,4 km na północ od centrum miejscowości Walim[1]. Rozległa kulminacja na południowo-wschodnim krańcu masywu Babiego Kamienia o dość stromych zboczach północno-wschodnim opadającym do doliny Michałkowskiego Potoku i południowo-zachodnim opadającym do doliny Walimki[1]. Wyrasta między Działem Jawornickim po południowo-zachodniej stronie a Dział Michałkowskim po północno-wschodniej stronie, w środkowej części długiego bocznego grzbietu Gór Sowich ciągnącego się w kierunku północno-zachodnim od Przełęczy Walimskiej. Wznosi się po północno-zachodniej stronie od wzniesienia Babi Kamień, od którego oddzielone jest Zajęczym Rowem. Wzniesienie wyraźnie wydzielają doliny potoków: Młynówki od północnego wschodu i Walimki, od południowego zachodu, prawych dopływów Bystrzycy.
Wzniesienie zbudowane jest z prekambryjskich gnejsów biotytowych i granitów z pegmatytami[1]. Zbocza wzniesienia pokrywa warstwa młodszych osadów z okresu zlodowaceń plejstoceńskich [2]. Wzniesienie od północnej strony góruje nad miejscowością Walim. Niewielką część wierzchołka wzniesienie oraz kraniec zachodniego zbocz, zajmuje las świerkowy i mieszany z przewagą buka. Rozległe partie zboczy zajmują nieużytki, łąki i pastwiska, na których rosnące ciągi drzew i kępy krzaków wyznaczają dawne miedze i polne drogi[1]. Wschodnim zboczem równolegle do Młynówki prowadzi droga lokalna Walim - Toszowice. Wzniesienie oddziela Toszowice od Walimia. Położenie wzniesienia, kształt i wyraźna kopulasta część szczytowa z niewyraźnie podkreślonym wierzchołkiem, czynią wzniesienie rozpoznawalnym w terenie.
Inne[edytuj | edytuj kod]
- W przeszłości Góra Jasia stanowił atrakcje dla letników z Walimia oraz turystów wędrujących z Zagórza Śl. na Wielką Sowę. Do lat 50. XX wieku przez szczyt prowadził czerwony szlak turystyczny. Obecnie szczyt jest zapomniany i bardzo rzadko odwiedzany przez turystów.
- Dawniej pod sam szczyt podchodziły wiejskie zagrody, które były znacznie porozrzucane po zboczu. Ślady dawnych zagród wyznaczają dawne przydomowe drzewa i kępy krzaków porastających ruiny.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
- W pobliżu wzniesienia nie prowadzi szlak turystyczny
- Na szczyt można dojść od strony przysiółka Toszowice i Przełęczy Walimskiej.
- Z wielu miejsc na grzbiecie i pod szczytem roztaczają się ładne i bardzo rozległe widoki Walimia, Wielkiej Sowy, masywu Włodarza, Gór Wałbrzyskich i północno-zachodniej części Gór Sowich[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 155. ISBN 83-85773-12-6.
- ↑ Masyw Wielkiej Sowy
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1995, ISBN 83-85773-12-6.
- Marek Staffa: Wędrówka przez Sudety Środkowe: Góry Wałbrzyskie, Góry Suche, Góry Sowie, Góry Bardzkie. Warszawa, Kraków: Wydawnictwo PTTK, 1982. ISBN 83-00-00476-9.
- Sudety Środkowe. Skala 1:40 000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-60044-44-9