Jaskier płomiennik
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
jaskier płomiennik | ||
Nazwa systematyczna | |||
Ranunculus flammula L. Sp. Pl. 548 1753[3] | |||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Jaskier płomiennik, jaskier płomieńczyk (Ranunculus flammula L.) – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.). Jest szeroko rozprzestrzeniony na półkuli północnej – występuje naturalnie w Ameryce Północnej, Europie, w północnej Afryce oraz w strefie umiarkowanej w Azji. Ponadto został naturalizowany w Australii oraz Nowej Zelandii[5][6][7]. W Polsce jest bardzo pospolity[8].
Rozmieszczenie geograficzne
[edytuj | edytuj kod]W Kanadzie rośnie naturalnie we wszystkich prowincjach oraz na terytoriach Jukonu i Północno-Zachodnim. Zaobserwowany został we francuskiej wspólnocie zamorskiej Saint-Pierre i Miquelon. W Stanach Zjednoczonych występuje w stanach Alaska, Connecticut, Maine, Massachusetts, Michigan, New Hampshire, New Jersey, Nowy Jork, Pensylwania, Vermont, Minnesota, północna część Dakoty Północnej, Wisconsin, Kolorado, Idaho, zachodnia część Montany, Oregon, Waszyngton, zachodnia część stanu Wyoming, północno-zachodnia część Nowego Meksyku, północna część Arizony, Kalifornia oraz Nevada. W Europie rośnie na Islandii, w Irlandii, Norwegii, Szwecji, Finlandii, Danii, Estonii, na Łotwie, Litwie, Białorusi, północnej Ukrainie, w Polsce, na Słowacji, w Czechach, Niemczech, Holandii, Belgii, Francji (łącznie z Korsyką), Hiszpanii, Portugalii (również na Azorach i Maderze), we Włoszech (łącznie z Sardynią i Sycylią), Szwajcarii, Austrii, na Węgrzech, w Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowinie, Czarnogórze, Serbii, Macedonii Północnej, Rumunii, Bułgarii, Albanii oraz północnej części Grecji. W Rosji występuje w europejskiej jej części oraz w górach Ałtaj. W Afryce rośnie w Maroku oraz Algierii. Występuje także w zachodniej części Azji – w Turcji. Ponadto gatunek ten został naturalizowany w Australii oraz Nowej Zelandii[6][7].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Bylina[5].
- Liście
- Są proste. Mają kształt od lancetowatego do nitkowatego. Mierzą 1–6,5 cm długości oraz 0,1–1 cm szerokości. Nasada liścia ma ostrokątny kształt. Brzegi są całobrzegie lub piłkowane. Wierzchołek jest ostry[5].
- Kwiaty
- Są żółtego koloru. Mają 5 owalnych działek kielicha, które dorastają do 1–4 mm długości. Mają 5 lub 6 owalnych płatków o długości 5–6 mm[5].
- Owoce
- Nagie niełupki o jajowatym kształcie i długości 1–2 mm. Tworzą owoc zbiorowy – wieloniełupkę o kulistym lub półkulistym kształcie i dorastającą do 3–4 mm długości[5].
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Roślina jest hemikryptofitem oraz hydrofitem. Rośnie w miejscach wilgotnych, na łąkach, bagnach, brzegach rzek. Lubi gleby wapienne lub o odczynie obojętnym. Występuje na wysokości do 2000 m n.p.m. Kwitnie od czerwca do września[5]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O/All. Caricetalia nigrae[9]. Roślina trująca. Liczba chromosomów 2n = 32[8].
W obrębie tego gatunku wyróżniono jedną odmianę[3]:
- Ranunculus flammula var. ovalis (J.M. Bigelow) L.D. Benson
- Ranunculus flammula subsp. scoticus (E.S.Marshall) Clapham
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-07] (ang.).
- ↑ a b c Ranunculus flammula L.. The Plant List. [dostęp 2015-05-19]. (ang.).
- ↑ Ranunculus flammula, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c d e f Ranunculus flammula. Plantes & botanique. [dostęp 2015-05-19]. (fr.).
- ↑ a b Taxon: Ranunculus flammula L.. Germplasm Resources Information Network – (GRIN). [dostęp 2015-05-19]. (ang.).
- ↑ a b Ranunculus flammula – Maps. Encyclopedia of Life. [dostęp 2015-05-19]. (ang.).
- ↑ a b Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- BioLib: 38396
- EoL: 473288
- EUNIS: 176624
- Flora of North America: 233501143
- FloraWeb: 4727
- GBIF: 3033312
- identyfikator iNaturalist: 67826
- IPNI: 30013390-2
- ITIS: 18604
- NCBI: 278071
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2523412
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:30013390-2
- Tela Botanica: 75319
- USDA PLANTS: RAFL2
- CoL: 4RGC9