Jaskinia nad Jeziorami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jaskinia nad Jeziorami
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Gorce, Runek

Właściciel

prywatny

Długość

9,2 m

Głębokość

2,7 m

Deniwelacja

2,7 m

Wysokość otworów

790 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku górze

Data odkrycia

brak danych

Kod

(nr inwentarzowy PIG) K.G-02.03

Położenie na mapie gminy Ochotnica Dolna
Mapa konturowa gminy Ochotnica Dolna, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Jaskinia nad Jeziorami”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Jaskinia nad Jeziorami”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Jaskinia nad Jeziorami”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Jaskinia nad Jeziorami”
Ziemia49°30′07″N 20°15′09″E/49,501806 20,252500

Jaskinia nad Jezioramijaskinia w Gorcach na północnym zboczu Runka[1], administracyjnie na terenie wsi Ochotnica Górna w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Ochotnica Dolna[2].

Otwór jaskini
Widok na Runek z grzbietu Borsuczyny

Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]

Wejście do jaskini znajduje się na wysokości 790 m n.p.m. w wale rozdzielającym okresowe Jezioro Iwanowskie od okresowego Jeziora Zawadowskiego. Długość jaskini wynosi 9,2 metrów, a jej deniwelacja 2,7 metrów[1].

Jaskinia zaczyna się 2,2-metrowej głębokości studzienką prowadzącą do szczelinowego korytarza. Na północ korytarz jest bardzo niski i ma długość około 1,5 metrów, natomiast na południe jest wysoki i po 5 metrach dochodzi do niewielkiej salki z małą studzienką[1].

Jaskinia jest typu osuwiskowego. Jest sucha i przewiewna, brak w niej roślinności. Światło słoneczne oświetla tylko studzienkę wejściową. Spąg pokryty gliną zmieszaną ze skalnym gruzem[1].

Brak jest danych o odkrywcach jaskini. Jej pierwszy plan i opis sporządzili P. Franczak, K. Buczek i R. Błachut w 2012 roku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2018-03-27].
  2. Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2021-12-27].