Jaskinia pod Limbą

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jaskinia pod Limbą
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Tatry Zachodnie
Dolina Jaworzynka

Właściciel

Skarb Państwa
(Tatrzański Park Narodowy)

Długość

20 m

Głębokość

2,5 m

Deniwelacja

2,5 m

Wysokość otworów

1435 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

200 m

Ekspozycja otworów

ku NW

Data odkrycia

23 października 1932 roku

Odkrywca

Stefan Zwoliński i J. Zahorski

Kod

(nr inwentarzowy PIG) T.D-17.08

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się punkt z opisem „Jaskinia pod Limbą”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Jaskinia pod Limbą”
Ziemia49°15′03″N 19°59′14″E/49,250953 19,987086

Jaskinia pod Limbą (Dziura pod Limbami, Grota pod Limbami) – jaskinia w dolinie Jaworzynce w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w żlebie Rynna opadającego spod Rówienek, na wysokości 1435 metrów n.p.m[1]. Długość jaskini wynosi 20 metrów, a jej deniwelacja 2,50 metra[2].

Po prawej żleb Rynna

Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]

Obszerny otwór wejściowy prowadzi do szerokiego korytarza, którym dochodzi się do dużej komory. Stąd na prawo odchodzi korytarz zakończony syfonem.

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

W jaskini występują nacieki grzybkowe i mleko wapienne.

Ściany jaskini są mokre. Rosną w niej mchy, wątrobowce i porosty[3].

Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]

Jaskinię prawdopodobnie odkryli Stefan Zwoliński i J. Zahorski. Było to 23 października 1932 roku. W każdym razie S. Zwoliński opisał wtedy jako pierwszy jej położenie i naszkicował plan.

W latach 1932–1944 nieznane osoby próbowały przekopać syfon. Stefan Zwoliński napisał w 1932 roku: Przy niezbyt wielkim nakładzie pracy możnaby tę część odkopać i może dostać się do dalszych korytarzy”, a po pobycie w jaskini w 1944 roku zapisał: Ze zdziwieniem znalazłem tu ślady kopania w studni końcowej. Ktoś zadał tu sobie nawet sporo roboty, ale w ogóle to robota tu jest na większą skalę i bez robotników ani nie warto się nawet zabierać do kopania[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984.
  2. Jaskinie Tatr [online], 31 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-31].
  3. a b Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-28].