Jaskinia w Cycku
49°15′58″N 19°58′40″E/49,266111 19,977778| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
18 m |
| Głębokość |
6 m |
| Deniwelacja |
6 m |
| Wysokość otworów |
1110 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
60 m |
| Ekspozycja otworów |
ku SW |
| Data odkrycia |
w lutym 1996 roku |
| Odkrywca |
B. Boczek |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.B-17.01 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°15′58″N 19°58′40″E/49,266111 19,977778
| |
Jaskinia w Cycku – jaskinia w dolinie Jaworzynce w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się na zachodnim stoku Boczania, u podnóża skałki nazywanej Cycek, na wysokości 1110 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 18 metrów, a jej deniwelacja 6 metrów[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia jest niewielka. Stanowi ją korytarz, który od otworu wejściowego idzie stromo w dół do małej salki, dalej staje się poziomy, zwęża się i przechodzi w szczelinę.
W szczelinie znajduje się zacisk, za którym jest kolejna salka. Z niej przez kolejny zacisk można przedostać się do końcowego zawaliska[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini można spotkać polewy kalcytowe i nacieki grzybkowe. W drugiej salce znajdują się niewielkie stalagmity.
Ściany jaskini są mokre, występuje w niej deszcz podziemny[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię odkrył w lutym 1996 roku B. Boczek i zbadał do zacisku. 14 marca K. Nędza-Kubiniec przeszedł przez zacisk i dotarł do końca jaskini.
Tego samego roku jej opis i plan sporządził T. Zwijacz-Kozica przy współpracy G. Albrzykowskiego, B. Boczka i K. Nędzy-Kubińca[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 31 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-31].
- ↑ a b c Jaskinie, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy, Jaskinia w Cycku [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-04-03].