Jaskinie w Płóczkach Dolnych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jaskinie w Płóczkach Donych
Ilustracja
Jaskinia Czerwona (z lewej) i Krótka (z prawej)
Plan jaskini
Plan jaskini
Plan Jaskiń w Płóczkach Donych
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Położenie

Płóczki Dolne,
Gmina Lwówek Śląski,
Powiat lwówecki

Właściciel

Skarb Państwa

Data odkrycia

Jaskinia Czerwona – 1932,
Jaskinia Lisia – 1933,
Jaskinia Krótka – 1970,
Jaskinia Oaza – 1970

Ochrona
i dostępność

pomniki przyrody, udostępnione dla ruchu turystycznego

Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Jaskinie w Płóczkach Donych”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Jaskinie w Płóczkach Donych”
Ziemia51°06′08″N 15°32′35″E/51,102361 15,542918

Jaskinie w Płóczkach Dolnych – kompleks czterech jaskiń w Płóczkach Dolnych, w gminie Lwówek Śląski, w powiecie lwóweckim, w województwie dolnośląskim. Jaskinie znajdują się w obrębie Pogórza zachodniosudeckiego, dokładniej na Pogórzu izerskim. Obszar, na którym znajdują się jaskinie nie przynależy do żadnego obszaru chronionej przyrody. Trzy z czterech jaskiń (Czerwona, Lisia i Krótka) figurują za to jako pomniki przyrody nieożywionej. Jaskinie znajdują się w odległości około 3,5 km od Lwówka Śląskiego, w zachodniej części Płóczek Dolnych, w nieczynnym kamieniołomie górnopermskich wapieni. Jaskinie są udostępniona całorocznie dla niezorganizowanego ruchu turystycznego[1].

Informacje ogólne[edytuj | edytuj kod]

Jaskinie położone są na wysokości około 260 m n.p.m. (Jaskinia Oaza 270 m n.p.m.). Jaskinie Krótka, Lisia i Czerwona znajdują się w wyrobisku dawnego kamieniołomu. W odległości około 150 m na północny wschód od trzech jaskiń położona jest Jaskinia Oaza. Jaskinie są jaskiniami powstałymi w skale piaskowcowej. Na terenie dawnego kamieniołomu oprócz jaskiń znajduje się także monolityczny wapiennik z piaskowca[2].

Jaskinie w Płóczkach Dolnych tworzą jedyny znany na Pogórzu Izerskim zespół utworów krasowych tego typu. Opisywane jaskinie nie mają szaty naciekowej, a ich korytarze są niskie i wąskie. Płóczkowskie jaskinie wzmiankowane już w okresie niemieckim, pozbawione są okazalszych form naciekowych. Widoczna jest tu natomiast dość licznie występująca forma działalności wody przepływającej pod ciśnieniem (m.in. kanały w kształcie rury).

Obok jaskiń prowadzi szlak turystyczny czarny czarny szlak turystyczny z Lwówka Śląskiego do Rząsin[3].

Jaskinia Czerwona (z lewej)

Jaskinia Czerwona[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia Czerwona (niem. Görissifener Hohlenlabirynt) mierzy 47 m długości. Jaskinię Czerwoną odkryto w 1932 r. i opisana została przez G. Dittricha. Do jej wnętrza prowadzi sztuczny otwór o wymiarach 3 na 2,1 m, znajdujący się na lewo od Jaskini Lisiej. W jaskini, inaczej niż w pozostałych, znajduje się wysoki i wąski korytarz, który prowadzący najpierw w górę, a następnie w dół do ciasnego przejścia. Po pokonaniu korytarza rozciąga się salka o długości 12 m[4].

Jaskinia Lisia[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia Lisia
Jaskinia Oaza - plan

Nazwa obiektu pochodzi od lisów penetrujących jaskinię. Wzmiankowana już w 1933 roku przez G. Dittricha. Grota rozciąga się na długość 60 m i jest to największa spośród wszystkich jaskiń w Płóczkach Dolnych. Jaskinię Lisią odnaleziono w 1933 r. Do wnętrza pieczary prowadzi sztuczny otwór o wymiarach 6 na 5 m. W głąb prowadzi dalej zwężający się korytarz o długości 6 m, po którym znajduje się rozwidlenie, przy którym po prawej stronie znajdują się dość rozległe, choć niskie partie boczne. Od rozwidlenia, kierując się w lewo, korytarz prowadzi w dół, po piaskowcowym namulisku, przez dość wąskie przejście, do środkowych i końcowych partii jaskini, które stanowią: małą i wysoką salę[5].

Jaskinia Krótka[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia Krótka (z prawej)

Jaskinia krótka czasem nazywana jest również schroniskiem krótkim. Jaskinia ma długość 11 m. Odkrycia pozostałych jaskiń dokonali członkowie Klubu Speleologicznego „Bobry” z Żagania, którzy zbadali je w 1970 r. Obiekt ten posiada dwa otwory o wymiarach 1,8 na 1,2 m i 1,4 na 2,0 m. W środku, po przejściu głównego otworu, przez mały korytarzyk prowadzi suche namulisko do niewielkiej salki, do której dociera światło naturalne[6].

Jaskinia Oaza[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia Oaza

Nazwa jaskini pochodzi od samotnej kępki drzew pośród pól - oazy. Jaskinia o długości 35 m. Działalność polskich grotołazów w pobliżu wyżej wymienionych jaskiń, doprowadziła do odkrycia znajdującej się nieco dalej od głównego wyrobiska kamieniołomu Jaskini Oaza znajdującej się poza terenem kamieniołomu, w kotle z kępą drzew, pośród pól uprawnych, na północny wschód od kamieniołomu. Odkrycia jaskini dokonali członkowie Klubu Speleologicznego „Bobry” z Żagania, którzy zbadali ją w 1970 r. Jaskinia ma kształt owalu o wymiarach 1,2 na 0,8 m. Za otworem strop obniża się. Korytarz prowadzi ciasnym przełazem do niskiej, ale dużej sali opadającej w dół i rozwidlenia. Z prawej strony znajduje się koniec groty, ze szczeliną mającą połączenie z dalszymi partiami jaskini, a z lewej, między głazami, dotrzemy do ciasnego zejścia i znajdującego się za nim korytarza z naciekami błotnymi. Dalej położona jest wysoka salka z dwumetrową studzienką prowadzącą do ciasnego, kilkumetrowego korytarza kończącego jaskinię[7].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Geoserwis GDOŚ [online], geoserwis.gdos.gov.pl [dostęp 2018-05-16].
  2. AKTUALIZACJA PROGRAMU OCHRONY ŚRODOWISKA DLA POWIATU LWÓWECKIEGO NA LATA Z PERSPEKTYWĄ - PDF [online], docplayer.pl [dostęp 2018-05-16].
  3. Jaskinie w okolicach Lwówka Śląskiego. | Pomniki przyrody [online], pomniki-przyrody.odskok.pl [dostęp 2018-05-16] (pol.).
  4. GC565JM [online], webcache.googleusercontent.com [dostęp 2018-05-16].
  5. Jan Wieczorek, DZIKIE SUDETY: Jaskinie w Płóczkach Dolnych [online], DZIKIE SUDETY, 29 sierpnia 2016 [dostęp 2018-05-16].
  6. płóczki dolne | GeoExplorer [online], geoexplorer.pl [dostęp 2018-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-20] (ang.).
  7. l, Ireneusz Sach, Katarzyna Pieczarka, Lwówecki.info [online], lwowecki.info [dostęp 2018-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-30] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]