50°50′20″N 19°13′46″E/50,838889 19,229444Jaskrów
| Artykuł |
50°50′20″N 19°13′46″E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
50°50'N, 19°13'E, 50°47'N, 19°12'E |
| - błąd |
2316 m |
| Odległość |
1151 m |
| wieś | |
 Fragment zabudowy w miejscowości Jaskrów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
1884[1] |
| Strefa numeracyjna |
34 |
| Kod pocztowy |
42-244[2] |
| Tablice rejestracyjne |
SCZ |
| SIMC |
0138520 |
Położenie na mapie gminy Mstów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego  | |
| 50°50′20″N 19°13′46″E/50,838889 19,229444
| |
| Strona internetowa | |
Jaskrów – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Mstów.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1220 roku, z dokumentu biskupa krakowskiego Iwo Odrowąża[3] w którym miejscowość wymieniona jest w formie Iaskrow[4]. Kolejna wzmianka o miejscowości znajduje się w łacińskim dokumencie z 1250 roku wydanym przez papieża Innocentego IV w Lyonie gdzie wieś zanotowana została w zlatynizowanej, staropolskiej formie „Jazcrow”[5].
Wieś położona w końcu XVI wieku w powiecie lelowskim województwa krakowskiego była własnością klasztoru kanoników regularnych we Mstowie[6].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 379 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Stefan Krakowski, Alfred Czarnota: Dzieje Częstochowy od zarania do czasów współczesnych. Katowice: Śląsk, 1964, s. 28-31.
- ↑ Franciszek Kulczycki, Monumenta mediiaevi historica res gestas Poloniae illustrantia, Tomus IX, Cracoviae, 1886, str. 27.
- ↑ Colmar Grünhagen 1866 ↓, s. 281.
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 104.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Colmar Grünhagen: Regesten zur Schleisischen Geschichte. Breslau: Josef Max & COMP., 1866.
