Jasność obiektywu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jasność obiektywu – miara ilości światła przepuszczanego przez obiektyw do wnętrza aparatu fotograficznego. Jej wielkość obliczana jest jako kwadrat stosunku średnicy otworu obiektywu do jego ogniskowej, jest więc kwadratem wielkości otworu względnego obiektywu:

gdzie:

– otwór względny obiektywu,
– średnica otworu przysłony,
ogniskowa.

W uproszczeniu, miarą jasności obiektywu jest jego minimalna liczba przysłony.

W astronomii synonimem jasności obiektywu jest światłosiła (np. teleskopu).