Jawornik (dopływ Wisły)
 Jawornik (w środku) i jego dwa dopływy | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Potok | |
| Długość | 4,8 km |
| Ujście | |
| Recypient | Wisła |
| Miejsce | |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Polski  | |
Jawornik – potok w Paśmie Czantorii w Beskidzie Śląskim, lewobrzeżny dopływ Wisły. Długość ok. 4,8 km.
Płynie w całości na terenie miasta Wisły. Źródła na wysokości 780–815 m n.p.m., na północno-wschodnich stokach Soszowa Wielkiego. Spływa w kierunku północnym, a następnie północno-wschodnim i uchodzi do Wisły na wysokości 410 m n.p.m., u stóp góry Czajka. W dolinie Jawornika rozłożone są zabudowania jednej z dzielnic miasta Wisły – Jawornika.
Nazwa pochodzi od licznie tu ongiś rosnących jaworów. Łąka "w Jaworniku" zanotowana została w dokumentach Księstwa Cieszyńskiego już w 1788 r., natomiast potok Jawornik (niem. Bach Jawornik) pojawił się po raz pierwszy na mapach katastralnych gmin Śląska Cieszyńskiego z 1836 r.[1]
Doliną Jawornika biegnie niebiesko 
znakowany szlak turystyczny z Wisły Uzdrowiska do schroniska pod Wielkim Soszowem, a w jej górnej części zaczynają się czarne 
znaki szlaku turystycznego na przełęcz Beskidek.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mrózek Robert: Nazwy miejscowe ..., s. 82
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mirosław Barański: Beskid Śląski. Pasmo Stożka i Czantorii, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa 1996, ISBN 83-7005-370-X;
- Beskid Śląski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. II, Compass Kraków 2004, ISBN 83-89165-68-6;
- Mapa topograficzna 1:25 000, arkusz nr 541.43 Ustroń, wydanie 1, Główny Urząd Geodezji i Kartografii (druk: 1984);
- Robert Mrózek: Nazwy miejscowe dawnego Śląska Cieszyńskiego. Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach nr 586, Katowice 1984, ISBN 82-00-00622-2.