Jaworowa Kopa (Masyw Śnieżnika)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jaworowa Kopa
Ilustracja
Jaworowa Kopa na tle Czarnej Góry
Państwo

 Polska

Pasmo

Sudety
Masyw Śnieżnika

Wysokość

1138[1] m n.p.m.

Pierwsze wejście

w czasach przedhistorycznych

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, blisko centrum na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Jaworowa Kopa”
Ziemia50°14′48″N 16°48′13″E/50,246667 16,803611

Jaworowa Kopa (dawniej niem. Urlich Koppe lub Urlichkoppe) – góra ze szczytem na wysokości 1138 m n.p.m. znajdująca się w Masywie Śnieżnika w Sudetach, na terenie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego.

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Jaworowa Kopa stanowi niższą, południową kulminację w masywie Czarnej Góry, a oddzieloną od niej płytką Przełęczą pod Jaworową Kopą[1]. Widoczna jest jako regularny stożek, szczególnie efektowny ze szczytu Smrekowca (od południa) lub doliny Bogoryi, ku której opada stromym zboczem. Ze Śnieżnikiem łączy się poprzez Przełęcz Na Dziale i grzbiet Żmijowca[1].

Geologia[edytuj | edytuj kod]

Zbudowana jest z gnejsów śnieżnickich w części szczytowej oraz łupków metamorficznych serii strońskiej u wschodnich podnóży[1]. Obszar ten należy do metamorfiku Lądka i Śnieżnika[1].

Infrastruktura[edytuj | edytuj kod]

Zachodnim zboczem góry prowadzi droga do przekaźnika na Czarnej Górze. Nieco niżej trawersuje ją Droga Izabeli i Droga Albrechta[1].

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

Dawniej Jaworową Kopę pokrywał górnoreglowy bór świerkowy na szczycie i dolnoreglowy w niższych partiach[1]. Obecnie jest prawie zupełnie wylesiony wskutek osłabienia drzewostanu w latach 80. XX wieku emisjami przemysłowymi oraz gradacją szkodników: wskaźnicy modrzewianeczki Zeiraphera griseana Hb. i kornika drukarza Ips typographus[1].

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Przez Jaworową Kopę przechodzą dwa szlaki turystyczne[1]:

Oba szlaki biegną wspólnie od Przełęczy Puchaczówka do Jaworowej Kopy[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 126. ISBN 83-7005-341-6.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]