Jałowa martwica kości

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jałowa samoistna martwica kości
necrosis aseptica ossium
Klasyfikacje
ICD-10

M87.0

Duża płatowa zmiana w głowie kości udowej, typowa dla późnego stadium oddzielającej martwicy kostno-chrzęstnej. Zmiana ta powstała wskutek niedokrwiennej martwicy przynasady kości
Zdjęcie AP prawego stawu kolanowego osoby dojrzewającej (niezrośnięta chrząstka nasadowa): strzałki wskazują na martwicę niedokrwienną i rozwijającą się oddzielającą martwicę kostno-chrzęstna kłykcia przyśrodkowego kości udowej

Jałowe martwice kości, martwice aseptyczne (łac. necrosis aseptica ossium, syn. necrosis ischaemica, osteochondrosis, osteochondritis, epiphysitis, chondroosteonecrosis) – grupa chorób, których wspólną cechą jest nekroza kości lub jej fragmentów, niezwiązana z udziałem zakażenia drobnoustrojami. Jako przyczynę ich powstawania uznaje się zaburzenie ukrwienia jądra kostnienia kości, powstałe na różnorodnym tle (zator, uraz, zakrzep). Początkowo martwy fragment kostny ulega resorpcji, a następnie zostaje odbudowany. Na skutek działania sił i obciążeń odbudowywany fragment zwykle ulega deformacji. Choroby te występują szczególnie często w wieku dziecięcym i u osób młodych; w zależności od miejsca występowania (znanych jest ponad 40) martwicy aseptycznej wyróżnia się szereg jednostek chorobowych, o zazwyczaj eponimicznych nazwach.

Termin Knochennekrose (nekroza kości) wprowadził do medycyny w 1910 roku niemiecki chirurg Georg Axhausen (1877–1960).

Choroba Synonim Lokalizacja zmian
choroba Perthesa martwica typu Legga-Calvégo-Waldenströma-Perthesa głowa i szyjka kości udowej
choroba Freiberga-Köhlera II osteochondrosis metatarsophalangelais iuvenilis deformans głowa II, rzadziej III, kości śródstopia
choroba Osgooda-Schlattera osteochondropathia, osteochondrosis tuberositatis tibiae guzowatość kości piszczelowej
choroba Scheuermanna kyphosis dorsalis iuvenilis płytki graniczne trzonów kręgów
choroba Köhlera I osteonecrosis aseptica ossis navicularis tarsi kość łódkowata
choroba Kienböcka necrosis ossis lunati kość księżycowata
choroba Haglunda osteonecrosis apophysitis calcanei nasada kości piętowej
choroba Königa osteochondrosis dissecans König oddzielająca martwica kostno-chrzęstna kolana
choroba Blounta piszczel szpotawa, tibia vara bliższa przyśrodkowa część przynasady i nasady kości piszczelowej
choroba Pannera necrosis aseptica capituli humeri główka kości ramiennej
choroba Preisera kość łódeczkowata

Etiologia[edytuj | edytuj kod]

Do czynników etiologicznych zalicza się[1]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Avascular Necrosis [online], WithTrauma.com, 8 grudnia 2013 [dostęp 2017-08-09] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-08].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bogdan Pruszyński (red.) Radiologia. Diagnostyka obrazowa. Rtg, TK, MR i radioizotopy. Wyd. II unowocześnione, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2003 ISBN 83-200-2780-2.
  • Maria Borejko Badanie radiologiczne w ortopedii III wydanie poprawione i uzupełnione, Warszawa 1988, PZWL, ISBN 83-200-1265-1