Jeļena Ostapenko

Jeļena Ostapenko
Państwo	Łotwa
Data i miejsce urodzenia	8 czerwca 1997 Ryga
Wzrost	177 cm
Masa ciała	68 kg
Gra	praworęczna, oburęczny bekhend
Zakończenie kariery	aktywna
Trener	Jelena Jakowlewa
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	2 WTA, 7 ITF
Najwyżej w rankingu	5 (19 marca 2018)
Australian Open	3R (2017, 2018)
Roland Garros	W (2017)
Wimbledon	SF (2018)
US Open	3R (2017, 2018)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	3 WTA, 8 ITF
Najwyżej w rankingu	32 (19 czerwca 2017)
Australian Open	2R (2019)
Roland Garros	QF (2019)
Wimbledon	3R (2016, 2018)
US Open	2R (2016)

Dorobek medalowy

Reprezentacja Łotwa Igrzyska olimpijskie młodzieży Brąz Nankin 2014 gra podwójna

Jeļena Ostapenko (ukr. Олена Євгенівна Остапенко – Ołena Jewheniwna Ostapenko) (ur. 8 czerwca 1997 w Rydze) – łotewska tenisistka narodowości ukraińskiej, zwyciężczyni French Open 2017.

Kariera tenisowa

2012-2014

W zawodach rangi ITF w Tallinnie w roku 2012 po raz pierwszy przeszła przez kwalifikacje i wygrała jeden mecz w turnieju głównym.

Jeszcze w tym samym sezonie zdobyła pierwszy tytuł (w Sztokholmie).

Dwa lata później wygrała juniorski Wimbledon w grze pojedynczej oraz została brązową medalistką igrzysk olimpijskich młodzieży w Nankinie.

2015-2016

W kolejnym sezonie dotarła do finału rozgrywek cyklu WTA w Québecu, w finale przegrywając z Anniką Beck.

Rok później, po pokonaniu Kuzniecowej i Kvitovej, osiągnęła ostatni etap zawodów rangi WTA Premier 5 w Dosze, gdzie była bliska zwycięstwa, ostatecznie ulegając Carli Suárez Navarro.

2017

Nowy sezon zaczęła od półfinału w Auckland. Na australijskim Wielkim Szlemie przegrała w trzeciej rundzie z Karolíną Plíškovą 6:4, 0:6, 8:10. Następnie wygrała zawody deblowe w Petersburgu w parze z Alicją Rosolską oraz w Stuttgarcie razem z Raquel Atawo.

Okres gry na kortach ziemnych zaczęła od wygrania z Caroline Wozniacki i dotarcia do finału w Charleston. Pokonała Dunkę także w Pradze, kończąc udział na półfinale. Po raz trzeci ograła ją na French Open oraz doszła do finału, w którym zwyciężyła rozstawioną z numerem trzecim Simonę Halep 4:6, 6:4, 6:3. W ten sposób stała się pierwszym nierozstawionym zdobywcą paryskiego tytułu od czasu Gustavo Kuertena.

W Londynie osiągnęła ćwierćfinał, triumfując między innymi nad Switoliną. W spotkaniu i półfinał przegrała z późniejszą finalistką zawodów Venus Williams.

Jesienią na kortach twardych w Azji Wschodniej Ostapenko wygrała w Seulu oraz osiągnęła półfinał w Wuhanie i Pekinie. Dostała się do turnieju mistrzyń w Singapurze, gdzie nie udało jej się wyjść z grupy. Zaliczyła jedno zwycięstwo i dwie porażki.

Rok zakończyła jako 7. rakieta świata.

2018

W kolejnym roku Ostapenko wygrała turniej deblowy w Dosze, następnie doszła do singlowego finału w Miami i półfinału Wimbledonu.

Razem z Soraną Cîrsteą doszła do półfinału deblowych rozgrywek w Rzymie, ulegając w nim późniejszym triumfatorkom tego turnieju.

Na US Open dotarła do trzeciej rundy, ulegając Marii Szarapowej. Również szybko pożegnała się z turniejami odbywającymi się w Azji.

Zakończyła rok jako 22. rakieta świata.

2019

Rok zaczęła od trzech porażek z rzędu. Pierwsze zwycięstwo zaliczyła w Petersburgu z Kristiną Mladenovic, a później, w drugiej rundzie, uległa Pawluczenkowej.

Fed Cup w Łotwie był dla niej udany – wygrała po jednym singlowym i deblowym spotkaniu.

Po nieudanych występach na Półwyspie Arabskim i w Stanach Zjednoczonych, wzięła udział w kolejnym amerykańskim turnieju, w Charleston, gdzie osiągnęła trzecią rundę.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

Turniej	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	1R	3R	3R	1R	0 / 4	4 – 4
French Open	A	A	A	Q1	1R	W	1R	1R	1 / 4	7 – 3
Wimbledon	A	A	A	2R	1R	QF	SF	1R	0 / 5	10 – 5
US Open	A	A	A	2R	1R	3R	3R		0 / 4	5 – 4
Ranking na koniec roku	892	672	308	79	43	7	22		1 / 17	26 – 16

Występy w grze podwójnej

Turniej	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	1R	1R	1R	2R	0 / 4	1 – 4
French Open	A	A	A	A	1R	1R	1R	QF	0 / 4	2 – 4
Wimbledon	A	A	A	A	3R	1R	3R	1R	0 / 4	4 – 3
US Open	A	A	A	A	2R	1R	1R		0 / 3	1 – 3
Ranking na koniec roku	934	409	452	152	101	42	38		0 / 15	8 – 14

Występy w grze mieszanej

Turniej	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 0	0 – 0
French Open	A	A	A	A	A	1R	1R	A	0 / 2	0 – 2
Wimbledon	A	A	A	A	SF	A	A		0 / 1	4 – 1
US Open	A	A	A	A	1R	2R	A		0 / 2	1 – 2
									0 / 5	5 – 5

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
od 2009
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series

Gra pojedyncza 6 (2–4)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	20 września 2015	Québec	Dywanowa (hala)	Annika Beck	2:6, 2:6
Finalistka	2.	27 lutego 2016	Doha	Twarda	Carla Suárez Navarro	6:1, 4:6, 4:6
Finalistka	3.	9 kwietnia 2017	Charleston	Ceglana	Darja Kasatkina	3:6, 1:6
Zwyciężczyni	1.	10 czerwca 2017	French Open	Ceglana	Simona Halep	4:6, 6:4, 6:3
Zwyciężczyni	2.	24 września 2017	Seul	Twarda	Beatriz Haddad Maia	6:7(5), 6:1, 6:4
Finalistka	4.	31 marca 2018	Miami	Twarda	Sloane Stephens	6:7(5), 1:6

Gra podwójna 3 (3–0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	5 lutego 2017	Petersburg	Twarda (hala)	Alicja Rosolska	Darija Jurak Xenia Knoll	3:6, 6:2, 10-5
Zwyciężczyni	2.	30 kwietnia 2017	Stuttgart	Ceglana (hala)	Raquel Atawo	Abigail Spears Katarina Srebotnik	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	3.	18 lutego 2018	Doha	Twarda	Gabriela Dabrowski	Andreja Klepač María José Martínez Sánchez	6:3, 6:3

Gra mieszana 1 (0–0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Nierozstrzygnięte	1.	14 lipca 2019	Wimbledon	Trawiasta	Robert Lindstedt	Latisha Chan Ivan Dodig

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
2017	Faza grupowa	Garbiñe Muguruza Venus Williams Karolína Plíšková	3:6, 4:6 5:7, 7:6(3), 5:7 6:3, 6:1

Występy w Turnieju WTA Elite Trophy

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
2018	Wycofanie	zrezygnowała ze startu mimo kwalifikacji

Wygrane turnieje rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $

turnieje z pulą nagród 75 000 $

turnieje z pulą nagród 50 000 $

turnieje z pulą nagród 25 000 $

turnieje z pulą nagród 15 000 $

turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

	Data	Turniej	($)	Naw.	Finalistka	Wynik
1.	29/11/2012	Sztokholm	10 000	twarda (hala)	Ellen Allgurin	6:1, 6:3
2.	18/02/2013	Helsingborg	10 000	dywanowa (hala)	Ellen Allgurin	6:2, 7:6(3)
3.	11/11/2013	Helsinki	10 000	twarda (hala)	Susanne Celik	7:5, 4:6, 7:5
4.	07/04/2014	Pula	10 000	ceglana	Jade Suvrijn	7:6(4), 6:1
5.	21/04/2014	Pula	10 000	ceglana	Yvonne Cavalle-Reimers	6:2, 7:5
6.	28/04/2014	Pula	10 000	ceglana	Alice Balducci	4:6, 7:6(1), 6:3
7.	23/02/2015	Petersburg	50 000	twarda (hala)	Patricia Maria Țig	3:6, 7:5, 6:2

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	2014	Wimbledon	Trawiasta	Kristína Schmiedlová	2:6, 6:3, 6:0

Bibliografia

• Profil na stronie WTA (ang.). wtatennis.com. [dostęp 22 lipca 2014].
• Profil na stronie ITF (ang.). itftennis.com. [dostęp 22 lipca 2014].
• Profil na stronie Pucharu Federacji (ang.). fedcup.com. [dostęp 22 lipca 2014].
• Profil na stronie Junior ITF (ang.). itftennis.com. [dostęp 22 lipca 2014].