Przejdź do zawartości

Jean-Michel Saive

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jean-Michel Saive
Ilustracja
Saive w 2013
Pełne imię i nazwisko

Jean-Michel Jacques Georges Hubert Saive[1]

Data i miejsce urodzenia

17 listopada 1969
Liège

Wzrost

180 cm[1]

Uchwyt

klasyczny, praworęczny[2]

Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
srebro Göteborg 1993 (gra pojedyncza)
srebro Osaka 2001 (drużynowo)
Puchar świata
srebro Tajpej 1994 (gra pojedyncza)
Mistrzostwa Europy
złoto Birmingham 1994 (gra pojedyncza)
srebro Göteborg 1990 (gra podwójna mieszana)
srebro Stuttgart 1992 (gra pojedyncza)
srebro Birmingham 1994 (gra podwójna)
srebro Aarhus 2005 (gra pojedyncza)
brąz Petersburg 2008 (drużynowo)
Strona internetowa

Jean-Michel Saive (ur. 17 listopada 1969 w Liège) – belgijski tenisista stołowy oraz działacz sportowy, uczestnik siedmiu igrzysk olimpijskich (od 1988 do 2012), dwukrotny srebrny medalista mistrzostw świata, mistrz Europy w grze pojedynczej z 1994, dwudziestopięciokrotny mistrz Belgii, członek Galerii Sław ETTU. Uznawany za najlepszego belgijskiego tenisistę stołowego w historii. Przewodniczący Belgijskiego Komitetu Olimpijskiego[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W wieku 14 lat po raz pierwszy został powołany do seniorskiej reprezentacji Belgii[4]. W 1984 został mistrzem Europy w grze pojedynczej w kategorii wiekowej kadetów, a rok później zadebiutował w belgijskiej ekstraklasie, zdobywając także pierwszy tytuł mistrza kraju[4]. W latach 1986 i 1987 zdobywał tytuł wicemistrza Europy w grze pojedynczej w kategorii wiekowej juniorów[4].

Mając 19 lat, po raz pierwszy wystąpił na igrzyskach olimpijskich (Seul 1988)[5]. Również w 1988 otrzymał CIFP World Fair Play Award[6]. W 1990 zdobył srebrny medal mistrzostw Europy w grze podwójnej mieszanej, a w 1992 w grze pojedynczej[4]. W 1993 został wicemistrzem świata w grze pojedynczej[7].

Najbardziej udanym dla Saive'a pod względem medalowym był zaś rok 1994, kiedy to triumfował w turnieju Europa Top 12, zdobył srebrny medal pucharu świata, a także złoty medal mistrzostw Europy w grze pojedynczej oraz srebrny w grze podwójnej[4]. Od lutego 1994 do czerwca 1995 zajmował pierwszą pozycję w rankingu ITTF[8]. W 1996 dotarł do ćwierćfinału Igrzysk olimpijskich (w grze pojedynczej), gdzie jednak przegrał z Czechem Petrem Korbelem (3:0 w setach)[9]. W 2001 wraz z reprezentacją Belgii zdobył tytuł wicemistrza świata[10]. W 2005 został srebrnym medalistą mistrzostw Europy (w grze pojedynczej)[11], a w 2008 brązowym (drużynowo)[12].

W 2015 wycofał się ze startów w turniejach indywidualnych[8]. Rok później został mianowany członkiem Galerii Sław ETTU[13]. W 2019, po 35 latach zawodowej gry, w wieku 49 lat, zakończył zawodową karierę tenisisty stołowego[8]. Długoletnia kariera "Jean-Mi" oraz wyjątkowo dobry kontakt zawodnika z publicznością przyczyniły się do popularyzacji tenisa stołowego w Belgii[14]. Był chorążym reprezentacji Belgii na ceremoniach otwarcia Igrzysk olimpijskich w 1996 i 2004[8].

W 2021 został wybrany przewodniczącym Belgijskiego Komitetu Olimpijskiego[15].

Saive uznawany jest za najlepszego belgijskiego tenisistę stołowego w historii[8][16].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie[1].

Mistrzostwa świata

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie[13].

  • 2001 – srebrny medal (drużynowo)
  • 1993 – srebrny medal (gra pojedyncza)

Puchar świata

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie[13].

  • 1994 – srebrny medal (gra pojedyncza)

Mistrzostwa Europy

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie[4].

  • 2008 – brązowy medal (drużynowo)
  • 2005 – srebrny medal (gra pojedyncza)
  • 1994 – złoty medal (gra pojedyncza)
  • 1994 – srebrny medal (gra podwójna)
  • 1992 – srebrny medal (gra pojedyncza)
  • 1990 – srebrny medal (gra podwójna mieszana)

Europa Top 12

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie[13].

  • 1994 – zwycięstwo

World Tour

[edytuj | edytuj kod]
  • 2002 – zwycięstwo w Qatar Open
  • 1998 – zwycięstwo w U.S. Open
  • 1997 – zwycięstwo w England Open
  • 1996 – zwycięstwo w Qatar Open
  • 1993 – zwycięstwo w China Open
  • 1989 – zwycięstwo w U.S. Open

Na podstawie[4].

  • 25-krotne mistrzostwo Belgii (gra pojedyncza)
  • 1988 – CIFP World Fair Play Award

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jego o dwa lata młodszym bratem jest Philippe Saive – wicemistrz świata oraz brązowy medalista mistrzostw Europy w tenisie stołowym[17]. W sezonie 2017/2018 występowali oni razem w klubie Logis Auderghem[17].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Jean-Michel Saive Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2019-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2009-03-18] (ang.).
  2. ITTF Players' Data, Results, Ranking & Statistics [online], results.ittf.link [dostęp 2019-09-18].
  3. Organes [online], teambelgium.be [dostęp 2022-09-27] (fr.).
  4. a b c d e f g L'incroyable parcours [online], Jean-Michel SAIVE Official Website, 26 marca 2012 [dostęp 2019-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-19] (fr.).
  5. Jean-Michel SAIVE - Olympic Table Tennis Belgium [online], International Olympic Committee, 13 czerwca 2016 [dostęp 2019-09-18] (ang.).
  6. A.W.E. Pyramid, International Fair Play Committee [online], fairplayinternational.org [dostęp 2019-09-18] (ang.).
  7. WM 1993 in Göteborg [online], www.tischtennis-infos.de [dostęp 2019-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-07].
  8. a b c d e Jean-Michel Saive, one of the greatest Belgian athletes retires [online], The Brussels Times, 27 kwietnia 2019 [dostęp 2019-09-18] (ang.).
  9. Table Tennis at the 1996 Atlanta Summer Games: Men's Singles Quarter-Finals [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2019-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-14] (ang.).
  10. WM 2001 in Osaka [online], www.tischtennis-infos.de [dostęp 2019-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-02].
  11. EM 2005 in Aarhus [online], www.tischtennis-infos.de [dostęp 2019-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-21].
  12. EM 2008 in Sankt Petersburg [online], www.tischtennis-infos.de [dostęp 2019-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-21].
  13. a b c d Jean-Michel Saive European Table Tennis Hall of Fame [online], etthof.org [dostęp 2019-09-18].
  14. The Brussels Times, Jean-Michel Saive, one of the greatest Belgian athletes retires [online], www.brusselstimes.com [dostęp 2023-03-17] (ang.).
  15. Jean-Michel Saive élu président du COIB [online], teambelgium.be [dostęp 2022-09-27] (fr.).
  16. Belgian Jean-Michel Saive ends table tennis career - Xinhua English.news.cn [online], www.xinhuanet.com [dostęp 2019-09-18].
  17. a b Les frères Saive, Jean-Michel et Philippe, réunis en club après 26 ans [online], Communes, régions, Belgique, monde, sports – Toute l'actu 24h/24 sur Lavenir.net [dostęp 2019-09-18] (fr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]