Jean-Pierre Kutwa
| Kardynał prezbiter | ||
| ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||
| Arcybiskup Abidżanu | ||
| Okres sprawowania |
od 2006 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Diakonat |
20 grudnia 1970 | |
| Prezbiterat |
11 lipca 1971 | |
| Nominacja biskupia |
15 maja 2001 | |
| Sakra biskupia |
16 września 2001 | |
| Kreacja kardynalska |
22 lutego 2014 | |
| Kościół tytularny |
S. Emerenziana a Tor Fiorenza | |
| Data konsekracji |
16 września 2001 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||
| |||||||
| |||||||
Jean-Pierre Kutwa (ur. 22 grudnia 1945 w Blockhauss) – duchowny katolicki z Wybrzeża Kości Słoniowej, arcybiskup Abidżanu od 2006, kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1964 wstąpił do seminarium duchownego w Anyama. Studiował ponadto teologię biblijną na Katolickim Instytucie Zachodniej Afryki oraz na Papieskim Uniwersytecie Urbaniana (gdzie uzyskał tytuł doktora).
Święcenia kapłańskie otrzymał 11 lipca 1971 z rąk kardynała Bernarda Yago i został inkardynowany do archidiecezji abidżańskiej. Po święceniach został mianowany wikariuszem parafii katedralnej i kapelanem ruchu studenckiego Jeunesse étudiante chrétienne. Trzy lata później został przeniesiony do Bingerville. W 1977 został krajowym dyrektorem Œuvres, zaś rok później powrócił do katedry abidżańskiej jako proboszcz. W 1987, po powrocie ze studiów, otrzymał także funkcję wykładowcy seminarium w Anyama i kapelana diecezjalnego Jeunesse étudiante chrétienne. W 1995 został kapelanem krajowym tego ruchu, w tym samym roku otrzymał także nominację na proboszcza w Treichville, gdzie pracował do nominacji biskupiej.
Episkopat[edytuj | edytuj kod]
15 maja 2001 został mianowany biskupem ordynariuszem diecezji Gagnoa[1]. Sakry biskupiej udzielił mu ówczesny arcybiskup Abidżanu, kardynał Bernard Agré.
2 maja 2006 papież Benedykt XVI mianował go arcybiskupem rodzinnej archidiecezji Abidżanu[2]. 18 czerwca 2006 kanonicznie objął urząd.
Papież Franciszek mianował go kardynałem 22 lutego 2014.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO METROPOLITA DI GAGNOA (COSTA D’AVORIO) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2001-06-02. [dostęp 2018-06-15]. (wł.).
- ↑ RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO METROPOLITA DI ABIDJAN (COSTA D’AVORIO) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2006-05-02. [dostęp 2018-06-15]. (wł.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2014-01-13]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Jean-Pierre Kutwa w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2011-01-04]
Liczba purpuratów wynosi 223 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 123
a – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat