Jekatierina Kurakowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jekatierina Kurakowa
Ilustracja
Jekatierina Kurakowa w zawodach Warsaw Cup 2023
Reprezentacja

 Polska (od 2019)
 Rosja

Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 2002
Moskwa

Wzrost

153 cm

Konkurencja

solistki

Trener

Angielina Turienko, Brian Orser
Poprzednio:
Lorenzo Magri, Ernest Pryhitka, Karen Preston, Tracy Wilson, Sylwia Nowak-Trębacka, Inna Gonczarienko, Natalja Dubinska

Klub

MKS Axel Toruń

Rekordy życiowe ISU
Nota łączna

204,73
Mistrzostwa Europy 2022

Program krótki

67,47
Mistrzostwa Europy 2022

Program dowolny

137,26
Mistrzostwa Europy 2022

Multimedia w Wikimedia Commons

Jekatierina „Katia” Andriejewna Kurakowa, Ekaterina Kurakova[a] (ros. Екатерина Андреевна Куракова; ur. 24 czerwca 2002 w Moskwie) – rosyjsko-polska łyżwiarka figurowa[1], od czerwca 2019 reprezentująca Polskę, startująca w konkurencji solistek; uczestniczka igrzysk olimpijskich (2022), uczestniczka mistrzostw Europy, zwyciężczyni zawodów z cyklu Challenger Series i sześciokrotna mistrzyni Polski (2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024).

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Reprezentując Rosję, dwukrotnie triumfowała w zawodach Mentor Toruń Cup (2016, 2017) w kategorii juniorów. Po zawodach w 2017 rodzice Kurakowej oraz sama zawodniczka wyrazili chęć reprezentowania przez nią Polski i treningów w klubie Axel Toruń, ze względu na dużą konkurencję wśród solistek w Rosji[2]. Polski Związek Łyżwiarstwa Figurowego wystosował pismo do Międzynarodowej Unii Łyżwiarskiej w sprawie uzyskania certyfikatu pozwalającego na reprezentowanie przez zawodniczkę na zawodach międzynarodowych kraju innego niż ten, którego paszport posiada[2]. Już w 2017 Kurakowa rozpoczęła treningi w toruńskim klubie, a następnie przeniosła się do Toronto, aby trenować pod okiem Kanadyjczyka Briana Orsera[2]. W grudniu 2018 zadebiutowała w mistrzostwach Polski, gdzie podczas mistrzostw czterech narodów 2019 zdobyła złoty medal (zostając mistrzynią Polski 2019) z notą łączną 178,80 pkt[3].

Jako reprezentantka Polski zadebiutowała 27 lipca 2019 podczas seniorskich zawodów Minto Summer Skate, które wygrała mimo wykonania programu krótkiego do muzyki z jej programu dowolnego (powodem było złe nagranie płyty w studio)[4][5]. 5 września 2019 zadebiutowała jako reprezentantka Polski w międzynarodowych zawodach z cyklu Junior Grand Prix w Rydze, zdobywając 58,65 punktów za program krótki (6. miejsce). Następnego dnia zdobyła 117,32 pkt za program dowolny, co dało jej 5. miejsce w zawodach z notą łączną 175,97 pkt. Był to najlepszy występ reprezentantki Polski w cyklu zawodów JGP od 18 lat.

11 października 2019 otrzymała polskie obywatelstwo[6] i została uczestniczką programu „Team100” dla najbardziej perspektywicznych polskich sportowców[6].

Na mistrzostwach Europy 2020 zajęła 10. miejsce[7]. Dwa miesiące później sezon zakończyła w pierwszej 10 mistrzostw świata juniorów, gdzie uplasowała się na 7. pozycji[8].

W sezonie 2020/2021 otrzymała możliwość startu w zawodach z cyklu Grand Prix, Skate Canada International 2021, z których później się wycofała[9]. Ze względu na obostrzenia związane z pandemią COVID-19 była zmuszona zrezygnować z treningów w Kanadzie (u Briana Orsera), co negatywnie wpłynęło na jej formę. Samodzielne treningi pozwoliły jej na zdobycie trzeciego tytułu mistrzyni Polski, ale nie wystarczyły do wywalczenia kwalifikacji olimpijskiej na mistrzostwach świata 2021 w Sztokholmie, gdzie zajęła dopiero 32. miejsce i odpadła po programie krótkim. Polski Związek Łyżwiarstwa Figurowego nie zrezygnował ze wspierania jej kariery i kilka miesięcy później Kurakowa wyjechała do Włoch, gdzie rozpoczęła treningi u Lorenzo Magriego[10].

Sezon olimpijski 2021/2022 rozpoczęła od startów w zawodach z cyklu Challenger Series. Zajęła drugie miejsce na Lombardia Trophy 2021[11] i Nebelhorn Trophy 2021, gdzie srebrny medal zapewnił jej kwalifikację olimpijską na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2022 w Pekinie. W niemieckich zawodach kwalifikację zapewniało pierwsze sześć miejsc, a polska solistka zajmowała dopiero szóstą lokatę po programie krótkim. Poprawnie wykonany program dowolny jednak pozwolił jej na przesunięcie się na podium. Udział Kurakowej na igrzyskach w 2022 był powrotem polskiej solistki do zmagań w zawodach tej rangi po 12 latach[12]. W pierwszej części sezonu zdobyła także brązowy medal na Warsaw Cup 2021 oraz dwukrotnie plasowała się na dziewiątej pozycji w zawodach z cyklu Grand Prix, Skate America i Rostelecom Cup[11]. W międzyczasie po raz czwarty z rzędu została mistrzynią Polski[11]. Na początku stycznia 2022 wzięła udział w mistrzostwach Europy 2022 w Tallinnie, gdzie zaprezentowała nowy program krótki do Walca sentymentalnego Czajkowskiego[13] i pobiła punktowe rekordy życiowe w obu segmentach i nocie łącznej. Zajęła piąte miejsce, najwyższe w historii dotychczasowych startów polskich solistek w mistrzostwach Europy[14].

W 2024 otrzyma brązowy medal za zajęcie trzeciego miejsca na Mistrzostwach Europy w łyżwiarstwie figurowym 2022 w programie dowolnym. Decyzja o przyznaniu jej medalu jest konsekwencją dyskwalifikacji Kamiły Walijewej za doping, co skutkowało aktualizacją wyników, po czym Kurakowa, początkowo zajmująca czwarte miejsce, awansowała o jedno miejsce[15]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Mówi biegle po polsku. W 2020 roku podjęła studia na kierunku trenerskim[10].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Polska[edytuj | edytuj kod]

Warsaw Cup 2023
Program dowolny Le Corsaire medley na mistrzostwach Europy 2020
Zawody 18–19 19–20 20–21 21–22 22–23 23–24
Międzynarodowe[11]
Zimowe igrzyska olimpijskie 12
Mistrzostwa świata C 32 13 16 11
Mistrzostwa Europy 10 C 5 4 25
GP Cup of China 7
GP MK John Wilson Trophy 5
GP Rostelecom Cup 9
GP Skate America 9 5 7
GP Skate Canada International WD
CS Lombardia Trophy 2 3 4
CS Memoriał Ondreja Nepeli 2023 4
CS Nebelhorn Trophy 2
CS Warsaw Cup 1 C 3 1 1
Mentor Toruń Cup 1
Minto Summer Skate 1
Zimowa Uniwersjada 5
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[11]
Mistrzostwa świata juniorów 7
JGP na Łotwie 5
JGP w Polsce 7
Krajowe[11]
Mistrzostwa Polski 1 1 1 1 1 1
Mistrzostwa Polski juniorów 1 1

Rosja[edytuj | edytuj kod]

Zawody 13–14 14–15 15–16 16–17 17–18
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[11]
Mentor Toruń Cup 1 J 1 J
Bavarian Open 1 N 1 N
Minsk-Arena Ice Star 1 N
Tallinn Trophy 1 N
Krajowe[1][11]
Mistrzostwa Rosji juniorów 15 J 9 J

Programy[edytuj | edytuj kod]

Sezon Program krótki (SP) Program dowolny (FS)
2021–22
[16][17]
2020–21
[18]
2019–20
[19]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Zapis stosowany w oficjalnych dokumentach.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b FSkate – Куракова Екатерина Андреевна. FSkate. [dostęp 2018-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-24)]. (ros.).
  2. ↑ a b c MP w łyżwiarstwie figurowym: Kurakowa nadzieją na lepsze dni solistek. Onet, 2018-12-14. [dostęp 2018-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-20)].
  3. ↑ MP w łyżwiarstwie figurowym: Kaliszek i Spodyriew ze złotem w tańcach. Onet, 2018-12-15. [dostęp 2018-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-20)].
  4. ↑ Sectionals Series – Minto Summer Skate – 2019 – Senior Women. Skate Ontario, 2019-07-28. [dostęp 2019-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-30)]. (ang.).
  5. ↑ Mateusz Górecki, To nie do końca była wina organizatorówpic.twitter.com/NKrEB9L7sJ [online], @M_Gorecki, 2019 [dostęp 2019-08-09].
  6. ↑ a b Katia z polskim obywatelstwem i w programie Team100. kurakova.pl, 2019-10-07. [dostęp 2019-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-13)].
  7. ↑ Angelika Suchocka: Łyżwiarstwo figurowe – ME: Jekaterina Kurakowa na 10. miejscu. poinformowani.pl, 2020-01-26. [dostęp 2020-10-02].
  8. ↑ MŚJ w łyżwiarstwie figurowym: Siódme miejsce Kurakowej. polsatsport.pl, 2020-03-07. [dostęp 2020-10-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-09)].
  9. ↑ ISU Grand Prix of Figure Skating 2020/21 Ladies. ISU, 2020-10-07. [dostęp 2020-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-08)]. (ang.).
  10. ↑ a b Kobiecym okiem: Jekatierina Kurakowa – reprezentantka Polski na igrzyska w Pekinie. polsatsport.pl, 2021-10-05. [dostęp 2022-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-12)].
  11. ↑ a b c d e f g h Competition Results – Ekaterina Kurakova. ISU. [dostęp 2020-02-09]. (ang.).
  12. ↑ Mateusz Górecki: Pekin 2022: Jekatierina Kurakowa z kwalifikacją olimpijską w łyżwiarstwie figurowym. tvp.pl, 2021-09-25. [dostęp 2022-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-18)].
  13. ↑ "Nie mogę mówić, popłakałem się". Kapitalny występ polskiej solistki w mistrzostwach Europy. tvn24.pl, 2022-01-13. [dostęp 2022-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-14)].
  14. ↑ Kurakowa rozkochała w sobie Tallin. Największy sukces polskiej solistki w historii. tvn24.pl, 2022-01-15. [dostęp 2022-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-15)].
  15. ↑ Jekaterina Kurakowa z medalem mistrzostw Europy z 2022 roku | Gotowi na Sport [online], 4 lutego 2024 [dostęp 2024-02-13] (pol.).
  16. ↑ Ekaterina KURAKOVA: 2021/2022. ISU. [dostęp 2021-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-18)]. (ang.).
  17. ↑ Ekaterina KURAKOVA: 2021/2022. ISU. [dostęp 2022-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-16)]. (ang.).
  18. ↑ Ekaterina KURAKOVA: 2020/2021. ISU. [dostęp 2021-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-20)]. (ang.).
  19. ↑ Ekaterina KURAKOVA: 2019/2020. ISU. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-03)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jekatierina_Kurakowa&oldid=73439268”