Jelce (herb szlachecki)
Narzędzia
Ogólne
Drukuj lub eksportuj
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jelce (Jelec) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Leliwa.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
W polu błękitnym półksiężyc złoty, nad nim takaż gwiazda. Klejnot: dwie chorągwie kościelne w słup.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Według Kaspra Niesieckiego jest to wcześniejsza wersja herbu Jelce II.
Boniecki pisze, że Jelcowie wyprowadzając od swojego przodka Kmitów i Łopatów Bykowskich herby ich do swej własnej Leliwy dołączyli, pragnąc tym udowodnić wspólne z nimi pochodzenie.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Bronisz, Dawidson, Jelec, Turczynowicz.
Według Dziadulewicza Turczynowie mieli być rodziną pochodzenia tatarskiego, a ich przodkiem miał być żyjący około roku 1500 Alejko. Syn Alejki – Turczyn w popisie wojsk litewskich z 1528 opisany został jako bojar brzeski, był więc już chrześcijaninem[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stanisław Dziadulewicz: Herbarz rodzin tatarskich w Polsce. Wilno: Nadkładem autora z zasiłkiem Komitetu Funduszu Kultury Narodowej, 1929, s. 449.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.brak strony w książce
- Herbarz Polski Kaspra Niesieckiego, Kasper Niesiecki, nakł. i dr. Breitkopfa i Hærtela, Lipsk, 1839, T.4, str.476
- Herbarz Polski, Adam Boniecki, Artur Reiski, skł. gł. Gebethner i Wolff, Warszawa, 1905, T.8, str.383
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Jelce z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
A
B
C – F
G – J
K
L – M
N – P
R – Ś
T – Ż
Odmiany herbu Leliwa
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |
Ukryta kategoria: