Jelena Nikitina
_by_Sandro_Halank%E2%80%93024.jpg) Nikitina (2020) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Reprezentacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jelena Walerjewna Nikitina (ros. Елена Валерьевна Никитина; ur. 2 listopada 1992 w Moskwie) – rosyjska skeletonistka, brązowa medalistka olimpijska i dwukrotna medalistka mistrzostw świata.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 2013 roku, kiedy zdobyła złoty medal na mistrzostwach świata juniorów w Igls. W zawodach tych wyprzedziła Austriaczkę Janine Flock oraz brązowe medalistki: Niemkę Anję Huber i swą rodaczkę – Olgę Potylicyną. Był to pierwszy w historii złoty medal ME dla Rosji. Parę dni później po raz pierwszy stanęła na podium zawodów Pucharu Świata, wygrywając przed Noelle Pikus-Pace z USA i kolejną Rosjanką, Mariją Orłową. Było to jednak jej jedyne podium w sezonie 2012/2013, który ukończyła na osiemnastym miejscu.
W 2014 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Soczi, gdzie zajęła trzecie miejsce. W zawodach tych lepsze były tylko Brytyjka Elizabeth Yarnold i Noelle Pikus-Pace. Nikitina zdobyła tym samym pierwszy w historii medal olimpijski dla Rosji w skeletonie w rywalizacji kobiet. W listopadzie 2017 roku została zdyskwalifikowana (a co za tym idzie pozbawiona medalu olimpijskiego) z uwagi na stosowanie niedozwolonych środków dopingujących[1]. Jednakże na początku 2018 roku została oczyszczona ze wszelkich zarzutów przez Sportowy Sąd Arbitrażowy, co skutkowało przywróceniem medalu[2]. W kolejnym roku wypadła słabiej: na mistrzostwach Europy w Igls była dziewiąta, a podczas mistrzostw świata w Winterbergu nie ukończyła rywalizacji. Kolejne sukcesy osiągnęła na mistrzostwach świata w Igls w 2016 roku, gdzie zdobyła dwa medale. Najpierw zajęła trzecie miejsce indywidualnie, ulegając tylko Niemce Tinie Hermann i Janine Flock. Następnie wraz z kolegami i koleżankami z reprezentacji zdobyła brązowy medal w zawodach drużynowych. W sezonie 2018/2019 wygrała klasyfikację generalną Pucharu Świata. Sezon później w tej samej klasyfikacji zajęła trzecie miejsce. W lutym 2020 roku wywalczyła złoty medal podczas mistrzostw Europy w Siguldzie, by rok później obronić tytuł na zawodach w Winterbergu. W lutym 2021 roku zdobyła brązowe medale indywidualnie oraz w drużynie podczas mistrzostw świata w Altenbergu.
Ważniejsze osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Pojedyncze turnieje[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | Rok | Miejsce | Wynik | Źródło |
|---|---|---|---|---|
| Mistrzostwa Europy | 2013 | 1. miejsce | 2 ślizgi: 1:50,46 | [potrzebny przypis] |
| Igrzyska Olimpijskie | 2014 | 3. miejsce | 4 ślizgi: 3:54,30 | [3] |
| Mistrzostwa Europy | 2015 | 9. miejsce | ||
| Mistrzostwa świata | 2016 | 3. miejsce | 4 ślizgi: 3:37,09 | [4] |
| Mistrzostwa świata | 2016 | 2. miejsce | Drużyna mieszana: 3:32,12 | [5] |
| Mistrzostwa Europy | 2016 | 8. miejsce | ||
| Mistrzostwa świata | 2017 | 9. miejsce | ||
| Mistrzostwa świata | 2017 | 5. miejsce | Drużyna mieszana | |
| Mistrzostwa Europy | 2017 | 13. miejsce | ||
| Mistrzostwa Europy | 2018 | 1. miejsce | ||
| Mistrzostwa Europy | 2019 | 2. miejsce | ||
| Mistrzostwa świata | 2019 | 5. miejsce | ||
| Mistrzostwa Europy | 2020 | 1. miejsce | ||
| Mistrzostwa świata | 2020 | 5. miejsce | ||
| Mistrzostwa Europy | 2021 | 1. miejsce | ||
| Mistrzostwa świata | 2021 | 3. miejsce | ||
| Mistrzostwa Europy | 2022 | 6. miejsce | ||
| Igrzyska Olimpijskie | 2022 | 16. miejsce | 4 ślizgi: 4:10,87 |
Klasyfikacje generalne[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | Sezon | Miejsce | Punkty | Miejsca na podium | Źródło |
|---|---|---|---|---|---|
| Puchar Świata | 2012/2013 | 18. miejsce | 934 pkt | 1. miejsce: Igls | [6] |
| Puchar Świata | 2013/2014 | 13. miejsce | 934 pkt | 2. miejsce: Calgary | [7] |
| Puchar Świata | 2014/2015 | 17. miejsce | 696 pkt | 3. miejsce: Altenberg | [8] |
| Puchar Świata | 2015/2016 | 18. miejsce | 552 pkt | – | |
| Puchar Świata | 2016/2017 | 14. miejsce | 814 pkt | – | |
| Puchar Świata | 2017/2018 | 4. miejsce | 1306 pkt | 1. miejsca: Park City, Igls 3. miejsce: Winterberg |
|
| Puchar Świata | 2018/2019 | 1. miejsce | 1663 pkt | 1. miejsca: Sigulda, Altenberg. Lake Placid 2. miejsca: Igls, Sankt Moritz |
|
| Puchar Świata | 2019/2020 | 3. miejsce | 1595 pkt | 1. miejsca: Lake Placid, La Plagne, Sigulda 3. miejsca: Königssee |
|
| Puchar Świata | 2020/2021 | 6. miejsce | 1221 pkt | 1. miejsca: Igls, Winterberg, Igls 2. miejsca: Sigulda |
|
| Puchar Świata | 2021/2022 | 3. miejsce | 1458 pkt | 1. miejsca: Igls, Igls 3. miejsca: Winterberg |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Decision Disciplinary Commision-Decision-Operative-Part_Elena_Nikitina. olympics.org. [dostęp 2017-12-04]. (ang.).
- ↑ Rosjanie oczyszczeni z zarzutów o stosowanie dopingu. sportsinwinter.pl. [dostęp 2019-02-23]. (pol.).
- ↑ Sochi 2014 Skeleton,individual women FINAL STANDING. olympic.org. [dostęp 2016-02-21]. (ang.).
- ↑ World Championship. ibsf.org. [dostęp 2016-02-21]. (ang.).
- ↑ Mixed team results. ibsf.org. [dostęp 2016-02-21]. (ang.).
- ↑ Standings. ibsf.org. [dostęp 2016-02-21]. (ang.).
- ↑ Standings. ibsf.org. [dostęp 2016-02-21]. (ang.).
- ↑ Standings. ibsf.org. [dostęp 2016-02-21]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie IBSF (ang.)
- Profil na stronie Igrzysk Olimpijskich 2014. sochi2014.infosport.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-29)]. (ang.).
- Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-27)]. (ang.).