Jen

Jen

Banknot 10 000 jenów
Kod ISO 4217	JPY
Symbol	¥
Państwo	Japonia
Bank centralny	Bank Japonii
Mennica	Mennica Japońska
Poziom inflacji	-0,1% w 2016
Podział	100 senów = 1 jen 1000 rinów = 1 jen
Banknoty	1000, 2000, 5000, 10000 (¥)
Monety	1, 5, 10, 50, 100, 500 (¥)

Monety o nominałach 1, 5, 10, 50, 100 i 500 jenów

Jen (jap. 円 en; jen, koło, krąg) – jednostka walutowa Japonii, kod walutowy według ISO 4217: JPY. Trzecia co do wielkości waluta handlowa na rynku walutowym (po dolarze amerykańskim i euro).

Historia

Jen został wprowadzony w 1872 po rewolucji Meiji, zastąpił on dotychczasowy bardzo złożony system walutowy. Nowy, dziesiętny system był wzorowany na zachodnich systemach walutowych, 1 jen dzielił się na 100 senów i 1000 rinów (seny i riny zostały wycofane z obiegu w 1954). Nowa moneta była bita i okrągła (wzorem zachodnich monet), dotychczasowe monety w Japonii były odlewane i miały obły kształt. W 1885 Bank Japonii wyemitował pierwsze banknoty.

Początkowo jen miał być monetą złotą (1,5 grama), jednak szybko w obiegu znalazły się także monety srebrne. W 1897 roku parytet jena obniżono do 0,75 grama złota. W tym okresie do lat 20. XX wieku jen był wart około 2 szylingów brytyjskich lub 0,50 dolara USA (w 1897: 2,004 szylinga, w 1922: 2,05 szylinga). W 1931 roku Japonia przeszła z systemu opartego na złocie na oparty na wartości aktywów banku centralnego.

W latach 1949–1971 jen był sztywno powiązany z dolarem: 1 USD = 360 JPY.

Do 1954 1 jen dzielił się na 100 senów i 1000 rinów