Jennetta Richards

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jennetta Richards
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 sierpnia 1817
Walker Fold

Data i miejsce śmierci

9 lipca 1845
Nauvoo

Stanowisko

członek Namaszczonego Kworum Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich

Jennetta Richards (ur. 21 sierpnia 1817 w Walker Fold[1], zm. 9 lipca 1845 w Nauvoo[2]) – pierwsza żona Willarda Richardsa[3], jedna z postaci wczesnej historii ruchu świętych w dniach ostatnich (mormonów).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Walker Fold w angielskim Lancashire[2] jako córka Johna Richardsa oraz Ellin Charnock[2]. Jej ojciec był pastorem posługującym w niewielkim zborze[4]. Po zetknięciu się z niedawno zorganizowanym Kościołem Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich została ostatecznie jego członkiem jako jedyna osoba w swojej rodzinie[3]. Ochrzczona została 4 sierpnia 1837 w rzece Ribble przez Hebera C. Kimballa[2]. Uznaje się ją za pierwszą osobę w Anglii, która została konfirmowana w tej wspólnocie religijnej[4][5].

24 września 1838 poślubiła Willarda Richardsa[2], odbywającego wówczas misję na Wyspach Brytyjskich[6]. Ich związek przewidział Heber Kimball już w dniu, w którym Jennetta została ochrzczona[7]. Do listopada 1839 młoda małżonka mieszkała ze swoim ojcem w Walker Fold[2], następnie, w lutym 1841, przeniosła się do Manchesteru[2].

Wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych, do Nowego Jorku dotarła 20 maja 1841[2]. Mieszkała początkowo w Richmond w stanie Massachusetts[2], wraz ze swoją szwagierką. Latem 1842[3] przeniosła się do Nauvoo[3], ówczesnego centrum ruchu świętych w dniach ostatnich. Zmagała się z przewlekłymi problemami zdrowotnymi[3]. Zmarła w Nauvoo[2], w tym też mieście została pochowana[7].

Wspominana regularnie w kontekście początków mormońskiego kultu świątynnego. Połączona wieczyście ze swoim mężem w obrzędzie pieczętowania podczas jednej z pierwszych w historii Kościoła ceremonii tego typu (29 maja 1843)[8]. Włączona w skład Namaszczonego Kworum, utworzonego przez Josepha Smitha, twórcę ruchu świętych w dniach ostatnich oraz prezydenta Kościoła[9]. Jako jedna z siedemnastu kobiet otrzymała drugie namaszczenie za życia Smitha[10], w obrzędzie zarezerwowanym wówczas dla mormońskich przywódców oraz dla niektórych z ich małżonek (27 stycznia 1844)[11]. Jako jedna z pierwszych kobiet w Nauvoo wzięła również udział w ceremonii obdarowania (1 listopada 1843)[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wilford Woodruff Papers: Jennetta Richards Richards. [w:] People [on-line]. wilfordwoodruffpapers.org. [dostęp 2021-10-09]. (ang.).
  2. a b c d e f g h i j The Joseph Smith Papers: Richards, Jennetta Richards. [w:] People [on-line]. josephsmithpapers.org. [dostęp 2021-04-15]. (ang.).
  3. a b c d e University of Virginia: Richards. [w:] Mormon Studies [on-line]. mormonstudies.as.virginia.edu. [dostęp 2021-04-15]. (ang.).
  4. a b Kenneth Mays: Picturing history: Sites connected to Jennetta Richards. [w:] Deseret News [on-line]. deseret.com, 2017-02-07. [dostęp 2021-04-15]. (ang.).
  5. D. Michael Quinn: They Served: The Richards Legacy in the Church. [w:] Ensign [on-line]. churchofjesuschrist.org, January 1980. [dostęp 2021-10-09]. (ang.).
  6. The Joseph Smith Papers: Richards, Willard. [w:] People [on-line]. josephsmithpapers.org. [dostęp 2021-04-15]. (ang.).
  7. a b The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints: These 9 women in Church history rose to face their challenges. Which ones have you heard of?. [w:] Church News [on-line]. thechurchnews.com, 2021-05-09. [dostęp 2021-10-09]. (ang.).
  8. Chapter 10 The House of the Lord, [w:] Glen M. Leonard, Nauvoo: A Place of Peace, a People of Promise [e-book], Salt Lake City: Deseret Book, 2002, lokalizacja 5604-5611, ISBN 978-1-57008-746-2.
  9. Bergera 2002 ↓, s. 55.
  10. Anderson 2003 ↓, s. 152.
  11. Buerger 1983 ↓, s. 22.
  12. Buerger 1983 ↓, s. 23.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]