Jennifer Doleac
| |
| Zawód, zajęcie |
ekonomistka |
|---|---|
| Narodowość |
amerykańska |
| Tytuł naukowy |
doktor |
| Alma Mater | |
| Uczelnia | |
| Pracodawca | |
| Odznaczenia | |
| IZA Prize in Labor Economics, Jacob Mincer Award, AEA Distinguished Fellow | |
| Strona internetowa | |
Jennifer L. Doleac – amerykańska ekonomistka, profesor ekonomii Texas A&M University, gdzie pełni rolę dyrektorki Justice Tech Lab. Zajmuje się empiryczną mikroekonomią, w szczególności badaniem przestępczości, dyskryminacji i nowych technologii w wymiarze sprawiedliwości[1][2][3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]
Studiowała ekonomię i matematykę na Williams College (B.A., 2003). Ukończyła studia doktoranckie z ekonomii na Uniwersytecie Stanforda (Ph. D., 2012). W czasie nauki miała okazję pracować w Kongresowym Biurze Budżetu oraz w Brookings Institution[1].
Praca[edytuj | edytuj kod]
W latach 2012–2018 pracowała w Batten School na Uniwersytet Wirginii. Utworzyła tam projekt Justice Tech Lab (obecnie na Texas A&M), poświęcony wykorzystaniu nowych technologii w wymiarze sprawiedliwości – takich jak systemy monitoringu, czy bazy danych DNA[1]. Była stałą pracowniczką naukową Brookings Institution, NBER i projektu Lab@DC, aktualnie jest pracowniczką wizytującą m.in. Brookings, IZA i Crime Lab Uniwersytetu Chicagowskiego. Udzielała konsultacji w roli ekspertki dla Interpolu, Białego Domu, Sądu Najwyższego stanu Maryland i Izby Reprezentantów[2][4][5]. Od jesieni 2018 pracuje jako tenured associate professor na Texas A&M University.
Jej badanie następstw prawa zabraniającego pytać przy rekrutacji o przeszłość kryminalną pozwoliło oszacować, że regulacja ta przyniosła więcej szkód niż pożytku, i przyciągnęło szeroką uwagę mediów i polityków. Pracodawcy pozbawieni konkretnej odpowiedzi zakładali częściej niż kazałaby rzeczywistość, że czarnoskórzy kandydaci wchodzili w konflikty z prawem[6][7][8]. Podobnie zaskakujący okazał się rezultat jej badania, sugerującego że stosowanie wobec nastolatków godzin policyjnych podnosi, a nie redukuje ich lokalną przestępczość[9][10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Meagan O'Rourke, Futures and farewells: 3 departing faculty members reflect on their time at U.Va. [online], The Cavalier Daily, 15 maja 2018 [dostęp 2019-03-17].
- ↑ a b Jennifer L. Doleac [online], Brookings Institution, 8 września 2015 [dostęp 2019-03-17] (ang.).
- ↑ Jennifer Doleac [online], The Hamilton Project [dostęp 2019-03-17].
- ↑ Jennifer L. Doleac, Empirical evidence on the effects of Ban the Box policies: Testimony before the U.S. House Committee on Oversight and Government Reform [online], 13 grudnia 2017.
- ↑ Jennifer Doleac [online], IZA - Institute of Labor Economics [dostęp 2019-03-17].
- ↑ Dan Kopf, “Ban the Box” policies hurt black applicants [online], Quartz, 24 lipca 2017 [dostęp 2019-03-17] (ang.).
- ↑ James McWilliams, How Ban the Box Can Lead to Even More Racial Discrimination by Employers [online], Pacific Standard, 15 maja 2018 [dostęp 2019-03-17] (ang.).
- ↑ Alana Semuels, When Banning One Kind of Discrimination Results in Another [online], The Atlantic, 4 sierpnia 2016 [dostęp 2019-03-17] (ang.).
- ↑ Jennifer L. Doleac, Repealing juvenile curfew laws could make cities safer [online], Brookings, 29 grudnia 2015 [dostęp 2019-03-17] (ang.).
- ↑ German Lopez, Study: Curfews cause more gun violence [online], Vox, 3 stycznia 2016 [dostęp 2019-03-17].