Jeremicze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jeremicze
Ярэмічы
Ilustracja
Dzwonnica cerkiewna (1941)
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

korelicki

Sielsowiet

Jeremicze

Wysokość

143 m n.p.m.

Populacja (2009)
• liczba ludności


287[1]

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Jeremicze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Jeremicze”
Ziemia53°34′N 26°21′E/53,566667 26,350000

Jeremicze (błr. Ярэмічы, Jaremiczy) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie korelickim, centrum administracyjne sielsowietu jeremickiego. Wieś położona jest przy ujściu Uszy do Niemna.

Siedziba parafii prawosławnej; znajduje się tu cerkiew pw. Wniebowstąpienia Pańskiego[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Za II Rzeczypospolitej miasteczko, liczące 620 mieszkańców, należało do województwa nowogródzkiego i powiatu stołpeckiego[3][4], do 16 października 1930 r. było siedzibą gminy[4]. W latach 1921-1930 istniała gmina Jeremicze.

Podczas okupacji hitlerowskiej, w lecie 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 100 osób. 4 listopada 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano[5].

Obecnie miejscowość stanowi ośrodek niewielkiego przemysłu spożywczego[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. ХРАМ ВОЗНЕСЕНИЯ ГОСПОДНЯ. eparhia.by. [dostęp 2021-02-22]. (ros.).
  3. Ilustrowana encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego, t. II, Warszawa 1930?, str. 750
  4. a b M.P. z 1930 r. nr 248, poz. 336 Obwieszczenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 16 października 1930 r. w sprawie zmiany nazwy gminy Jeremicze w powiecie stołpeckim, województwie nowogródzkiem.
  5. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1207.
  6. Grodnienskaja obłast′. Ekonomiczeskaja karta. W: pod red. R. A. Żmojdiaka: Gieografija Biełarusi. Atłas. 10 kłass. s. 59.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]