Jerzy Albrecht Denhoff
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| ||
| ||
| Kraj działania |  I Rzeczpospolita
| |
| Data urodzenia | 7 kwietnia 1640 | |
| Data śmierci | 16 marca 1702 | |
| biskup diecezjalny przemyski | ||
| Okres sprawowania | 1689 – 1701 | |
| biskup diecezjalny krakowski | ||
| Okres sprawowania | 1701 – 1702 | |
| Wyznanie | katolickie | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Nominacja biskupia | 1 kwietnia 1686 | |
| Sakra biskupia | brak danych | |
| |||||||||
| Konsekrator | Andrzej Chryzostom Załuski | ||||||||
| Współkonsekratorzy | Jan Mikołaj Łubieniecki Michał Szembek | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Jerzy Albrecht Denhoff (lub równoważnie Doenhoff) herbu Dzik (ur. 7 kwietnia 1640, zm. w 16 marca 1702) – kanclerz wielki koronny, biskup kamieniecki w latach 1685-1687[1], przemyski w latach 1689-1701 i krakowski w latach 1701-1702, kanonik krakowski, kustosz poznańskiej kapituły katedralnej w latach 1671-1676, kanonik poznańskiej kapituły katedralnej w 1671 roku[2], kanonik kapituły katedralnej chełmińskiej, administrator opactwa witowskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem Zygmunta i Teresy Anny Ossolińskiej. Odbył studia teologiczne w kolegium jezuickim w Rzymie[3]. Deputat kapituły katedralnej poznańskiej na Trybunał Główny Koronny w 1671 roku[4]. W 1686 roku został biskupem kamienieckim, w 1687 osobistym kanclerzem królowej Marii Kazimiery. W 1690 został biskupem przemyskim. W 1688 mianowany kanclerzem wielkim koronnym.
Po ujawnieniu ateizmu Kazimierza Łyszczyńskiego domagał się dla niego kary śmierci[5]. Był początkowo stronnikiem Marysieńki, później skłaniał się w stronę stronnictwa profrancuskiego. W czasie elekcji po śmierci Jana III Sobieskiego, w 1697 popierał kandydaturę księcia Contiego. Jako kanclerz wysłał do Ludwika XIV pismo zawiadamiające o wyborze księcia na króla Polski. Poparł jednak wkrótce Augusta II, którego był elektorem[6], i z jego rąk otrzymał w 1701 biskupstwo krakowskie. Biskupem krakowskim był zaledwie pół roku. Pochowany został w rodzinnej kaplicy na Jasnej Górze w Częstochowie (był ostatnim pochowanym tam członkiem rodu).
Miejsce pochówku Jerzego Albrechta Denhoffa, kaplica św. Pawła I Pustelnika na Jasnej Górze, mauzoelum grobowe Denhoffów (z elewacją licowaną rustyką)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kazimierz Piwarski, Jerzy Albrecht Denhoff, w: Polski Słownik Biograficzny, Kraków 1939-1946 t. V, s. 113-114.
- ↑ Mikołaj Pukianiec, Organizacja i funkcjonowanie poznańskiej kapituły katedralnej w XVII wieku, s. 28, 36.
- ↑ Alfons Mańkowski, Prałaci i kanonicy katedralni chełmińscy : od założenia kapituły do naszych czasów, Toruń 1928, s. 32-33.
- ↑ Mikołaj Pukianiec, Organizacja i funkcjonowanie poznańskiej kapituły katedralnej w XVII wieku, s. 136.
- ↑ Wiesław Mercik, Bez płaszcza z gronostajów. Kraków 1988, s.80.
- ↑ Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 435.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wiesław Mercik: Bez płaszcza z gronostajów. Kościoł a państwo i prawa człowieka. Kraków: KAW, 1988, s. tak. ISBN 83-03-02361-6.
| ||||||
| ||||||
| ||||
Kategorie:
- Biskupi krakowscy
- Biskupi przemyscy (Kościół rzymskokatolicki)
- Biskupi kamienieccy
- Członkowie dworu Augusta II Mocnego
- Deputaci duchowni Trybunału Głównego Koronnego (kapituła katedralna poznańska)
- Elektorzy Augusta II Mocnego
- Kanclerze Marii Kazimiery d’Arquien
- Kanclerze wielcy koronni (duchowni)
- Kanonicy kapituły katedralnej chełmińskiej
- Kanonicy krakowscy
- Kanonicy poznańskiej kapituły katedralnej
- Kustosze poznańskiej kapituły katedralnej
- Pochowani w bazylice jasnogórskiej
- Senatorowie duchowni I Rzeczypospolitej
- Kanclerze królowych
- Denhoffowie
- Urodzeni w 1640
- Zmarli w 1702
