Jerzy Aleksander Lubomirski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Mathiasrex (dyskusja | edycje) o 08:35, 24 gru 2016. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Jerzy Aleksander Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża (ok. 1669- 14 października 1735 w Warszawie), wojewoda sandomierski w latach 1729-1735, oboźny koronny (dworski)[1] w latach 1703-1729, starosta sądecki[2].

Był najstarszym synem starosty sądeckiego i perejasławskiego Aleksandra i Katarzyny Anny z Sapiehów. Jego ojciec zmarł młodo w 1675. Duży wpływ na bratanka miał stryj Hieronim Augustyn. W 1694 zaprezentował się na dworze królewskim, już jako starosta sądecki. Na elekcji w 1697 roku opowiedział się za księciem Conti Franciszkiem Ludwikiem, ale potem pogodził się z Augustem II.

W 1704 starał się powstrzymać elekcję Stanisława Leszczyńskiego, ale spóźnił się ze swoimi wojskami na pole elekcyjne. Po śmierci stryja, w 1706 przeszedł na stronę przeciwną. Pozostał przeciwnikiem Augusta II także po jego restauracji. Wielokrotnie posłował na sejmy z województwa sandomierskiego. 9 maja 1729 został wojewodą sandomierskim pozostając w opozycji do króla.

Poseł z województwa sandomierskiego na sejm 1718 roku[3]. Był posłem ziemi wieluńskiej na sejm 1720 roku[4].

Był dwukrotnie żonaty z Joanną Startzhausenówną i Teresą Anielą z Michowskich. Z pierwszego małżeństwa miał córkę Annę Karolinę oraz synów Stanisława i Józefa.

Wywód przodków

4. Jerzy Sebastian Lubomirski      
    2. Aleksander Lubomirski
5. Konstancja Ligęzianka        
      1. Jerzy Aleksander Lubomirski
6. Paweł Jan Sapieha    
    3. Katarzyna Anna z Sapiehów    
7. Anna Barbara Kopeć      
 
  1. ↑ Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 94.
  2. ↑ Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 94, 181.
  3. ↑ Teka Gabryela Junoszy Podoskiego t. VI Poznań 1862, s. 90.
  4. ↑ Teka Gabriela Junoszy Podoskiego, t. II, Poznań 1855, s. 106.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerzy_Aleksander_Lubomirski&oldid=47959592”