Jerzy Harasimowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Harasimowicz
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1923
Oszmiana

Data i miejsce śmierci

14 maja 2001
Warszawa

Zawód, zajęcie

prawnik

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi
Grób Jerzego Harasimowicza na cmentarzu komunalnym Północnym

Jerzy Harasimowicz (ur. 1 stycznia 1923 w Oszmianie, zm. 14 maja 2001 w Warszawie) – polski prawnik, specjalista z zakresu prawa finansowego, profesor Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w 1949. Już na ostatnim roku studiów został wolontariuszem w Katedrze Skarbowości i Prawa Skarbowego UMK[1].

Od 1949 pracował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie przeszedł wszystkie szczeble kariery naukowej od starszego asystenta do profesora zwyczajnego. Stopień naukowy doktora uzyskał na Wydziale Prawa UMK w roku 1951 na podstawie rozprawy Rozwój terenowego prawa finansowego w Polsce (promotorem był prof. Leon Kurowski), a doktora habilitowanego na UW w 1965 na podstawie pracy Zagadnienia uchwalania budżetu socjalistycznego. W 1972 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a 1982 profesora zwyczajnego[1].

Już w 1949 opublikował trzy artykuły w pracy pod red. L. Kurowskiego Wybrane źródła i literatura do obowiązującego prawa finansowego. Był współautorem podręcznika Prawo finansowe z 1955. W 1956 wydał dwutomowy podręcznik Budżet państwa. Od lat 60. zajmował się problematyką finansów przedsiębiorstw państwowych. W 1977 opublikował podręcznik Finanse i prawo finansowe[2].

Po zmianie systemu politycznego zajął się zagadnieniami prawa bankowego. Był współautorem monografii Polskie prawo bankowe 1918–1996 oraz Zasady polskiego prawa bankowego.

W latach 1969–1971, 1975–1982 i 1987–1994 był kierownikiem Zakładu Prawa Finansowego UW. Został wybrany dziekanem Wydziału Prawa i Administracji na trzy kadencje w latach 1981–1987 oraz 1990–1993. Był również dziekanem Wydziału Prawa i Administracji Szkoły Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku[3].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Był odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi (1969) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1973)[2][4].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Rozwój terenowego prawa finansowego w Polsce, Warszawa 1952
  • Budżet państwa (t. 1–2), Warszawa 1956
  • Budżet państwa, (współaut.: Zbigniew Pirożyński, Emanuel Winter), Warszawa 1957
  • Zagadnienia uchwalania budżetu socjalistycznego, Warszawa 1965
  • System finansowy przedsie̜biorstw państwowych w PRL, Warszawa 1968
  • Podstawowe zagadnienia systemu finansowego przedsie̜biorstw państwowych w PRL, Warszawa 1970
  • Polityka finansowa, Warszawa 1971
  • Finanse i prawo finansowe, Warszawa 1977 (również następne wydania)
  • Polskie prawo bankowe 1918–1996, (wpółaut.: Jolanta Gliniecka, Robert Krasnodębski), Warszawa 1996
  • Zasady polskiego prawa bankowego, (wpółaut. Jolanta Gliniecka), Warszawa 1996
  • Zasady polskiego prawa bankowego i dewizowego, (wpółaut. Jolanta Gliniecka), Warszawa 1999
  • Zasady polskiego prawa budżetowego, (wpółaut. Jolanta Gliniecka), Warszawa 2000

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wojciech Pietrasiewicz: Jerzy Harasimowicz 1923-2001. W: Grażyna Bałtruszajtys (red.): Profesorowie Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego 1808-2008. Wyd. 1. Warszawa: Lexis-Nexis, 2008, s. 251. ISBN 978-83-7334-905-6. (pol.).
  2. a b Elżbieta Chojna-Duch. Jerzy Harasimowicz 1923-2001. „Studia Iuridica”. XL, s. 271-271, 2002. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. ISSN 0137-4346. [dostęp 2013-08-03]. (pol.). 
  3. Pietrasiewicz, op.cit., s. 252
  4. Pietrasiewicz, op.cit., s. 253