Jerzy Józef Radziwiłł

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Józef Radziwiłł
Ilustracja
Herb
Trąby
Rodzina

Radziwiłłowie herbu Trąby

Data i miejsce urodzenia

10 marca 1668
Biala Podlaska

Data i miejsce śmierci

2/3 stycznia 1689
Biała Podlaska

Ojciec

Michał Kazimierz Radziwiłł

Matka

Katarzyna Sobieska

Żona

Maria Eleonora Anhalt-Desau

Dzieci

Katarzyna Henryka Radziwiłł

Jerzy Józef Radziwiłł herbu Trąby (ur. 10 marca 1668 w Białej, zm. 2/3 stycznia 1689 roku tamże[1]) – był VII ordynatem na Nieświeżu, od 8 czerwca 1686 podczaszym wielkim litewskim, od 31 grudnia 1688 wojewodą trockim, właścicielem Białej oraz starostą człuchowskim, rabsztyńskim i gulbińskim.

Syn Michała Kazimierza, podkanclerzego litewskiego i Katarzyny Sobieskiej, siostry króla Jana III Sobieskiego. Brat Karola Stanisława, kanclerza wielkiego koronnego. Jego ojcem chrzestnym był król Jan Kazimierz.

Zmarł wskutek nagłej choroby, pochowany został u jezuitów w Nieświeżu. Z małżeństwa zawartego 13 września 1687 z Marią Eleonorą Anhalt-Dessau(inne języki) (1671–1756) miał urodzoną w 1688 córkę Katarzynę Henrykę, która zmarła wkrótce po urodzeniu. Wdowa wróciła do Dessau, nie wyszła ponownie za mąż, a majątek otrzymał młodszy brat Karol Stanisław.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Arkadiusz Kamiński, Starostowie człuchowscy (1454-1772), s. 2.