Jerzy Kochanowski

Jerzy Kochanowski
	; Korwin
Rodzina	Kochanowscy herbu Korwin
Data śmierci	1633
Ojciec	Piotr Kochanowski
Matka	Anna Odrzywolska
Żona	Zuzanna Ostrowska
Dzieci	Stanisław, Jerzy, Zuzanna, Marianna

Jerzy Kochanowski herbu Korwin (zm. w 1633 roku) – kasztelan małogoski w latach 1625-1633, stolnik sandomierski w latach 1620-1625, dworzanin i sekretarz królewski w 1613 roku^[1].

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z zasłużonej dla kultury narodowej rodziny Kochanowskich herbu Korwin.

Był synem Piotra Kochanowskiego, chorążego sandomierskiego i Anny, córki Krzysztofa Odrzywolskiego herbu Nałęcz. Był bratankiem poety Jana i bratem stryjecznym Piotra (poety).

Wywód genealogiczny[edytuj | edytuj kod]

4. Piotr Kochanowski
	2. Piotr Kochanowski
5. Anna Odrowąż Białaczowska
		1. Jerzy Kochanowski
6. Krzysztof Odrzywolski
	3. Anna Odrzywolska
7. NN

Kariera[edytuj | edytuj kod]

pełni różne funkcje finansowe w województwie sandomierskim (w 1613 i 1614 wybrano go szafarzem poborów tego województwa),
od 1621 – sprawuje urząd ziemski stolnika sandomierskiego
10 lutego 1625 – zostaje mianowany kasztelanem małogoskim. Jako senator pełni różne funkcje deputackie zlecane mu na sejmie^[2]. Deputat z Senatu na Trybunał Skarbowy Koronny w 1627 roku^[3].

Jerzy Kochanowski pisał się z Konar i na Kieszkowie. Urząd kasztelana sprawuje aż do śmierci w roku 1633. Kasztelanię małogoską objął po nim Sebastian Wołucki.

Z małżeństwa z Zuzanną Ostrowską pozostawił dwóch synów: Stanisława, dworzanina królewskiego (zm. 1650) i Jerzego (zm. 1677) oraz dwie córki: Zuzannę i Mariannę.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Marcin Broniarczyk, Wykształcenie świeckich senatorów w Koronie za Władysława IV, w: Kwartalnik Historyczny, rocznik CXIX, 2012, 2, s. 281.
↑ W latach 1627-1631 był kilkakrotnie deputatem do radomskiego trybunału skarbowego. Na coroczne sesje trybunału zjeżdżała do Radomia szlachta z całej Rzeczypospolitej
↑ Volumina Legum, t. 3, Petersburg 1859, s. 261.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Polski Słownik Biograficzny, t. 13, s. 193

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Ci wielcy Polacy to nasza rodzina

[1] Marcin Broniarczyk, Wykształcenie świeckich senatorów w Koronie za Władysława IV, w: Kwartalnik Historyczny, rocznik CXIX, 2012, 2, s. 281.

[2] W latach 1627-1631 był kilkakrotnie deputatem do radomskiego trybunału skarbowego. Na coroczne sesje trybunału zjeżdżała do Radomia szlachta z całej Rzeczypospolitej

[3] Volumina Legum, t. 3, Petersburg 1859, s. 261.

[1]

[2]

[3]