Jerzy Maroń

Jerzy Maroń

Data i miejsce urodzenia	1957 Wrocław
profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia nowożytna, historia wojskowości
Alma Mater	Uniwersytet Wrocławski
Doktorat	16 grudnia 1988
Habilitacja	19 czerwca 2000
Profesura	12 czerwca 2012
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Wrocławski

Jerzy Wojciech Maroń (ur. 1957 r. we Wrocławiu) – polski historyk, specjalizujący się w historii nowożytnej oraz historii wojskowości; nauczyciel akademicki związany z Uniwersytetem Wrocławskim.

Życiorys

Urodził się w 1957 we Wrocławiu, z którym związał całe swoje życie osobiste i zawodowe. Ukończył tu kolejno szkołę podstawową, a następnie średnią. Po pomyślnie zdanym egzaminie maturalnym podjął w 1976 studia historyczne na Uniwersytecie Wrocławskim, które ukończył w 1980, obroną pracy magisterskiej pt. Działalność Michała K. Paca w czasach Jana III Sobieskiego, napisanej pod kierunkiem prof. Krystyna Matwijowskiego.

Bezpośrednio po zakończeniu studiów podjął pracę jako monter w fabryce "Predom-Polar" na Psim Polu we Wrocławiu (do 1982), a następnie jako nauczyciel historii, geografii, przysposobienia obronnego i wychowania fizycznego we wrocławskiej Szkole Podstawowej nr 107. W 1985 roku powrócił na macierzystą uczelnię jako asystent w Zakładzie Historii Polski i Powszechnej XVI-XVIII wieku Instytutu Historycznego UWr. W 1987 obronił pracę doktorską pt. Sejmy z lat 1688-1689, napisaną pod kierunkiem prof. Krystyna Matwijowskiego. W 1988 roku zatwierdzono uzyskany przez niego stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii. Wraz z nowym tytułem otrzymał stanowisko adiunkta. W 2000 roku Rada Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych UWr nadała mu stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych na podstawie rozprawy nt. Militarne aspekty wojny trzydziestoletniej na Śląsku. W 2002 został na macierzystej uczelni profesorem nadzwyczajnym. W tym samym roku objął funkcję prorektora Uniwersytetu Wrocławskiego. W 2012 prezydent Polski Bronisław Komorowski nadał mu tytuł profesora nauk humanistycznych.

Ponadto jest członkiem wielu towarzystw naukowych w kraju, m.in.: Polskiego Towarzystwa Historycznego, Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego,.

Dorobek naukowy

Jego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół zagadnień związanych z szeroko rozumianą historią nowożytną i historią wojskowości. Obecnie prowadzi badania dotyczące tzw. teorii rewolucji militarnej oraz nowożytnej i najnowszej myśli wojskowej. Dorobek naukowy Jerzego Maronia wynosi 4 monografie, 3 syntezy (jako współautor), 9 książek (redaktor, współredaktor), a także 70 artykułów. Do jego ważniejszych publikacji należą:

• Wokół teorii rewolucji militarnej. Wybrane problemy, Wrocław 2011, ISBN 978-83-229-3164-6
• Legnica 1241 (Warszawa 1996, seria „Historyczne bitwy”), wyd. 2, Warszawa 2008, ISBN 83-11-08632-X
• Wojna trzydziestoletnia na Śląsku. Aspekty militarne, Wrocław 2000; wyd. 2. Wrocław-Racibórz 2008, ISBN 978-83-89802-50-7,
• Koczownicy i rycerze. Najazd Mongołów na Polskę w 1241 roku na tle sztuki wojennej Europy XII i XIII w., Wrocław 2001, ISBN 8386308474

Linki zewnętrzne

• Prof. dr hab. Jerzy Wojciech Maroń, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2012-10-29] .
• Profil na stronie Instytutu Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego