Jerzy Olszewski (polityk)

Jerzy Olszewski
Data i miejsce urodzenia	24 marca 1921 ; Częstochowa
Data i miejsce śmierci	22 maja 1981 ; Skubianka
	Minister przemysłu chemicznego
Okres	od 26 października 1971; do 21 listopada 1974
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Edward Zawada
Następca	Maciej Wirowski
	Minister handlu zagranicznego i gospodarki morskiej
Okres	od 21 listopada 1974; do 31 stycznia 1980
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Kazimierz Olszewski
Następca	Ryszard Karski
	Odznaczenia

Jerzy Olszewski (ur. 24 marca 1921 w Częstochowie, zm. 22 maja 1981 w Skubiance) – polski inżynier chemik i polityk. Minister przemysłu chemicznego (1971–1974), minister handlu zagranicznego i gospodarki morskiej (1974–1980), poseł na Sejm PRL II, III, IV i V kadencji. Budowniczy Polski Ludowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Stefana i Stanisławy. W czasie okupacji był robotnikiem leśnym. W 1949 ukończył studia na Politechnice Śląskiej. Po studiach rozpoczął pracę w przemyśle chemicznym. W latach 1952–1965 pełnił stanowiska dyrektorskie w Zakładach Chemicznych w Bydgoszczy, Zakładzie Przemysłu Barwników „Boruta” i w Zakładach Chemicznych w Oświęcimiu, po czym do 1971 był dyrektorem Zjednoczenia Przemysłu Azotowego w Krakowie. W 1970 otrzymał stopień doktora nauk chemicznych, a w 1972 profesora nadzwyczajnego nauk technicznych.

W 1946 wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej, a w 1948 wraz z nią do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1957–1972 był posłem na Sejm PRL II, III, IV i V kadencji. W 1971 był zastępcą przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, od 26 października 1971 do 21 listopada 1974 ministrem przemysłu chemicznego, a od 21 listopada 1974 do 31 stycznia 1980 ministrem handlu zagranicznego i gospodarki morskiej. W latach 1975–1980 członek Komitetu Centralnego PZPR. W 1980 został usunięty z partii i oskarżony o nadużycia finansowe.

Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A35-5-1)^[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Order Budowniczych Polski Ludowej (1974)
Order Sztandaru Pracy I klasy
Order Sztandaru Pracy II klasy
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Złoty Krzyż Zasługi (1952)^[2]
Srebrny Krzyż Zasługi (1951)^[3]
Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1973)^[4]
Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966)^[5]
Wielki Oficer Orderu Infanta Henryka (1976)^[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie
↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1102
↑ M.P. z 1951 r. nr 75, poz. 1031
↑ Medale „Za Zasługi dla Obronności Kraju” dla członków rządu, „Trybuna Robotnicza”, nr 241, 11 października 1973, s. 2.
↑ Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1.
↑ Ordem do Infante D. Henrique, Ordens Honoríficas Portuguesas, 1976 .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Leksykon Historii Polski z 1995
Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
Informacje w BIP IPN
Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991, str. 406

[1] Wyszukiwarka grobów w Warszawie

[2] M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1102

[3] M.P. z 1951 r. nr 75, poz. 1031

[4] Medale „Za Zasługi dla Obronności Kraju” dla członków rządu, „Trybuna Robotnicza”, nr 241, 11 października 1973, s. 2.

[5] Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1.

[6] Ordem do Infante D. Henrique, Ordens Honoríficas Portuguesas, 1976 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]