Jerzy Prażmowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Prażmowski
Ilustracja
Grób aktora Jerzego Prażmowskiego na cmentarzu Wawrzyszewskim w Warszawie
Data i miejsce urodzenia

20 października 1932
Leszno

Data i miejsce śmierci

30 kwietnia 1983
Otwock

Zawód

aktor

Jerzy Prażmowski (ur. 20 października 1932 w Lesznie, zm. 30 kwietnia 1983 w Otwocku) – polski aktor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1952-1957 występował w Centralnym Zespole Artystycznym WP. Następnie w latach 1957-1960 związany z Operetką Lubeską, potem w latach 1961-1972 w Zespole Estradowym Domu Kultury MSW. Po zdaniu w 1971 r., eksternistycznego egzaminu aktorskiego w sezonie 1972/1973 występował na deskach Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie, w sezonie 1973/1974 w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Koszalinie, w latach 1974-1976 w Teatrze Płockim, a w latach 1976/1977 ponownie w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie. Od 1977 roku, do końca życia występował w Teatrze Narodowym w Warszawie.

Został pochowany na cmentarzu Wawrzyszewskim w Warszawie.

Filmografia[1][edytuj | edytuj kod]

  • Naprawdę wczoraj (1963)
  • Zasiek (1973)
  • Blizna (1976)
  • Milioner (1977)
  • Romans Teresy Hennert (1978)
  • Zerwane cumy (1979)
  • Lekcja martwego języka (1979)
  • Na własną prośbę (1979)
  • Operacja Himmler (1979)
  • Zamach stanu (1980)
  • Polonia Restituta (1980)
  • Klejnot wolnego sumienia (1981)
  • Karabiny (1981)
  • Wilczyca (1983)
  • Soból i panna (1983)
  • Nie było słońca tej wiosny (1983)

Seriale[1][edytuj | edytuj kod]

  • 07 zgłoś się (1976-1987)
  • Polskie drogi (1976)
  • W słońcu i deszczu (1979)
  • Sherlock Holmes i Doktor Watson (1979)
  • Przyjaciele (1979)
  • Dom
  • Polonia Restituta (1982)
  • Zamach stanu (1985)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]