Jerzy Smyczyński

Jerzy Smyczyński
Data i miejsce urodzenia	4 sierpnia 1923 ; Borowiczki
Data śmierci	5 lipca 1990
	Poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji
Okres	od 21 marca 1976; do 31 sierpnia 1985
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jerzy Smyczyński (ur. 4 sierpnia 1923 w Borowiczkach, zm. 5 lipca 1990) – polski polityk, poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Franciszka i Władysławy. Posiadał tytuł zawodowy inżyniera elektryka. Ukończył Politechnikę Śląską oraz w 1957 Politechnikę Warszawską.

W czasie II wojny światowej był więziony w Mauthausen-Gusen. 25 czerwca 1945 wstąpił do Związku Walki Młodych. 1 stycznia 1947 został członkiem Polskiej Partii Robotniczej, potem należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1 lutego 1951 do 5 kwietnia 1952 był instruktorem Wydziału Przemysłu Ciężkiego Komitetu Centralnego PZPR. Od 1965 radny Stołecznej Rady Narodowej^[1]. W latach 1965–1981 działał w Komitecie Warszawskim partii (m.in. jako sekretarz oraz członek egzekutywy), a od 6 czerwca 1975 do 14 marca 1981 był I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Ostrołęce (kierował jednocześnie tamtejszą Wojewódzką Radą Narodową^[2]). Od 12 grudnia 1975 do 2 lipca 1981 był zastępcą członka KC PZPR.

W 1976 uzyskał mandat posła na Sejm PRL VII kadencji w okręgu Ostrołęka. Zasiadał w Komisji Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. W 1980 uzyskał reelekcję w tym samym okręgu. W Sejmie VIII kadencji zasiadał w tej samej komisji.

Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A33-2-2)^[3].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (dwukrotnie)
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Złoty Krzyż Zasługi (1954)^[4]
Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)^[5]
Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974)
Krzyż Oświęcimski (1985)^[6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Warszawski Kalendarz Ilustrowany 1966. Warszawa: Wydawnictwo Warszawskiego Tygodnika „Stolica”, 1965, s. 91.
↑ Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic. Uniwersytet Michigan, 1978, s. 90.
↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie
↑ M.P. z 1954 r. nr 121, poz. 1749
↑ M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450
↑ Stefan Oberleitner, Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705-1990: vademecum dla kolekcjonerów. Polska Rzeczpospolita Ludowa, 1944-1990, Wydawnictwo Kanion, 1992, s. 123.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

[1] Warszawski Kalendarz Ilustrowany 1966. Warszawa: Wydawnictwo Warszawskiego Tygodnika „Stolica”, 1965, s. 91.

[2] Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic. Uniwersytet Michigan, 1978, s. 90.

[3] Wyszukiwarka grobów w Warszawie

[4] M.P. z 1954 r. nr 121, poz. 1749

[5] M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450

[6] Stefan Oberleitner, Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705-1990: vademecum dla kolekcjonerów. Polska Rzeczpospolita Ludowa, 1944-1990, Wydawnictwo Kanion, 1992, s. 123.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]