Jerzy Stolarow
 1929 r. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
.jpg)
Jerzy Stolarow, właściwie Gieorgij Stolarow[1] (ur. 24 kwietnia 1898 w Moskwie[2], zm. 26 września 1970 w Łodzi[3]) – rosyjski i od 1929 roku polski tenisista okresu międzywojennego, reprezentant i dwunastokrotny mistrz Polski[4][5]; przedsiębiorca[4].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jerzy Stolarow urodził się 24 kwietnia 1898 roku w Moskwie[2]. Rosyjska rodzina Stolarow, mieszkająca na stałe w Moskwie, była od 1888 roku właścicielem i współwłaścicielem fabryki przy ulicy Rzgowskiej 26/28 w Łodzi[4][6]. Po I wojnie światowej rodzina przeprowadziła się do Łodzi. W roku 1925, w cerkwi Świętego Aleksandra Newskiego przy ulicy Kilińskiego w Łodzi, Jerzy Stolarow poślubił Walentynę Łappę[1][2], a w 1929 roku otrzymał polskie obywatelstwo[2].
W roku 1924, tuż przed przyjazdem do Polski, Jerzy Stolarow wygrał pierwsze mistrzostwa ZSRR w tenisie ziemnym. W Polsce bracia Jerzy i Maksymilian Stolarow byli członkami Łódzkiego Klubu Lawn-Tennisowego[1]. Pierwsze zwycięstwo Jerzego Stolarowa w Polsce to zdobycie w 1925 roku, wraz z Karolem Steinertem, tytułu mistrza Polski w deblu[7]. W 1927 roku Jerzy Stolarow zdobył mistrzostwo Polski w tenisie w grze pojedynczej[1][8][4]. Od 1926 roku, przez sześć lat z rzędu, bracia Stolarowowie zdobywali tytuł mistrzów Polski w grze podwójnej: w 1926 we Lwowie[9], 1927 w Krakowie[8], 1928 w Katowicach[10], 1929 w Poznaniu[11], 1930 w Warszawie[12] i 1931 we Lwowie[13]. Mistrzostwo Polski w deblu zdobył również w 1933 i 1934 roku wraz z Ignacym Tłoczyńskim[14][15], a ponadto dwukrotnie w mikście[5]: w 1926 we Lwowie z Wierą Richterówną[9] i 1929 roku w Poznaniu z Jadwigą Jędrzejowską[11]. Łącznie Jerzy Stolarow zdobył dwanaście tytułów mistrza Polski[5].
Stolarow był również międzynarodowym mistrzem Polski w deblu: w 1931 roku zdobył mistrzostwo wraz z bratem[16], a w 1932 z Pierre’em Grandguillotem[17]. Ponadto w latach 1927–1932, jako członek Łódzkiego Klubu Lawn-Tennisowego, sześć razy zdobył tytuł drużynowego mistrza Polski[18][19][20][21][22][23]. W latach 1927–1932 roku był reprezentantem Polski w rozgrywkach o Puchar Davisa[24].
W czasie II wojny światowej przebywał w Łodzi. W roku 1943 został aresztowany pod zarzutem nieprawidłowości w zarządzaniu fabryką i od 1 kwietnia 1944 do stycznia 1945 był więźniem politycznym niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego Stutthof[25]. Po wojnie powrócił do Łodzi i zamieszkał w kamienicy naprzeciwko dawnej swojej fabryki[3]. Po jej upaństwowieniu pracował w Spółdzielni Pracy „Motor”[1]. Zmarł w Łodzi 26 września 1970 roku[3] i został pochowany na prawosławnej części Starego Cmentarza przy ulicy Ogrodowej[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Bartosz Klimas, Biali na korcie [online], Rzeczpospolita, 31 maja 2016 [dostęp 2021-02-02].
- ↑ a b c d Glica i Jaskulski 2017 ↓, s. 107.
- ↑ a b c Glica i Jaskulski 2017 ↓, s. 159.
- ↑ a b c d Glica i Jaskulski 2017 ↓, s. 108.
- ↑ a b c Mistrzowie Polski 1921-2020 [online], Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
- ↑ Fabryka Stolarowa – ul. Rzgowska 26/30. Towarzystwo Przyjaciół Łodzi. [dostęp 2021-02-02].
- ↑ Narodowe Mistrzostwa Polski 1925 [online], Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
- ↑ a b Narodowe Mistrzostwa Polski 1927 [online], Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
- ↑ a b Narodowe Mistrzostwa Polski 1926 [online], Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
- ↑ Narodowe Mistrzostwa Polski 1928 [online], Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
- ↑ a b Narodowe Mistrzostwa Polski 1929 [online], Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
- ↑ Narodowe Mistrzostwa Polski 1930 [online], Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
- ↑ Narodowe Mistrzostwa Polski 1931 [online], Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
- ↑ Narodowe Mistrzostwa Polski 1933 [online], Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
- ↑ Narodowe Mistrzostwa Polski 1934 [online], Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
- ↑ Międzynarodowe Mistrzostwa Polski 1931 [online], Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
- ↑ Międzynarodowe Mistrzostwa Polski 1932 [online], Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
- ↑ Drużynowe Mistrzostwa Polski 1927 [online], Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
- ↑ Drużynowe Mistrzostwa Polski 1928 [online], Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
- ↑ Drużynowe Mistrzostwa Polski 1929 [online], Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
- ↑ Drużynowe Mistrzostwa Polski 1930 [online], Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
- ↑ Drużynowe Mistrzostwa Polski 1931 [online], Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
- ↑ Drużynowe Mistrzostwa Polski 1932 [online], Polski Związek Tenisowy [dostęp 2021-02-02].
- ↑ Jerzy Stolarow [online], Davis Cup [dostęp 2021-02-02] (ang.).
- ↑ Glica i Jaskulski 2017 ↓, s. 158.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Sebastian Glica, Mirosław Jaskulski: Ocalić od zapomnienia. Muzeum Miasta Łodzi, 2017. ISBN 978-83-65026-29-3.