Jerzy Wróbel (fizyk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Wróbel
Państwo działania

 Polska

profesor nauk fizycznych
Alma Mater

Politechnika Warszawska

Doktorat

1988 – fizyka
Instytut Fizyki PAN

Habilitacja

2005 – fizyka
Instytut Fizyki PAN

Profesura

2015

profesor Instytutu Fizyki Polskiej Akademii Nauk

Jerzy Mikołaj Wróbel – polski fizyk, profesor nauk fizycznych, profesor w Instytucie Fizyki Polskiej Akademii Nauk, specjalność naukowa: fizyka półprzewodników.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1978 ukończył na Politechnice Warszawskiej studia na kierunku fizyka techniczna. W 1988 w Instytucie Fizyki Polskiej Akademii Nauk uzyskał stopień naukowy doktora nauk fizycznych w dyscyplinie fizyka. Tam też na podstawie dorobku naukowego oraz monografii pt. Nieporządek i oddziaływania w drutach kwantowych otrzymał w 2005 stopień doktora habilitowanego nauk fizycznych (dyscyplina: fizyka, specjalność: fizyka ciała stałego). W 2015 prezydent RP Bronisław Komorowski nadał mu tytuł naukowy profesora nauk fizycznych[1].

Został profesorem w Instytucie Fizyki Polskiej Akademii Nauk. Był profesorem nadzwyczajnym w Uniwersytecie Rzeszowskim w Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym w Centrum Dydaktyczno-Naukowym Mikroelektroniki i Nanotechnologii[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Prof. dr hab. Jerzy Mikołaj Wróbel, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2010-04-22].[martwy link]