Jesiotr adriatycki

Jesiotr adriatycki
	Acipenser naccarii
	Bonaparte, 1836
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Podgromada	kostnochrzęstne
Rząd	jesiotrokształtne
Rodzina	jesiotrowate
Rodzaj	Acipenser
Gatunek	jesiotr adriatycki
Synonimy
	Acipenser heckelii Fitzinger, 1836; Acipenser ladanus Ninni, 1872; Acipenser naccari Bonaparte, 1836; Acipenser nardoi Heckel, 1851; Acipenser nasus Heckel, 1851;
	Acipenser heckelii Fitzinger, 1836; Acipenser ladanus Ninni, 1872; Acipenser naccari Bonaparte, 1836; Acipenser nardoi Heckel, 1851; Acipenser nasus Heckel, 1851;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; krytycznie zagrożony
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Jesiotr adriatycki^[3] (Acipenser naccarii) – gatunek dwuśrodowiskowej ryby jesiotrokształtnej z rodziny jesiotrowatych (Acipenseridae).

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Występuje w Adriatyku w pobliżu ujść rzecznych nad piaszczystym lub mulistym dnem, na głębokościach do 40 m. Tarło odbywa w Padzie i kilku innych okolicznych rzekach.

Cechy morfologiczne[edytuj | edytuj kod]

Zwykle osiąga długość 1–1,5 m i masę ciała 10–15 kg (maksymalnie do 25 kg i 2 m). Grzbiet jest oliwkowoszary a brzuch jasnoszary. Na grzbiecie występuje 12–14 tarczek kostnych a na bokach 40–42 tarczki. Pysk dość długi, szeroki, na końcu zaokrąglony, Wąsiki oddalone od otworu gębowego.

Tryb życia[edytuj | edytuj kod]

Jesiotr adriatycki jest rybą drapieżną, żywi się przydennymi bezkręgowcami i małymi rybami. Jest rybą długowieczną. Biologia tego gatunku jest słabo poznana.

Znaczenie gospodarcze[edytuj | edytuj kod]

Gatunek poławiany dla mięsa. Ikra jesiotra adriatyckiego nie jest wykorzystywana do produkcji kawioru.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Acipenser naccarii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Acipenser naccarii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Fritz Terofal, Claus Militz, Ryby słodkowodne, Warszawa : "Świat Książki", 1997, ISBN 83-7129-441-7 (występuje pod synonimiczną nazwą łacińską)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby słodkowodne. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk, Eligiusz Nowakowski i Jacek Wagner. Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 18. ISBN 83-7129-441-7.
Acipenser naccarii. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 22 lutego 2009]

[itis-1] Acipenser naccarii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Acipenser naccarii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[FTs/s-3] Fritz Terofal, Claus Militz, Ryby słodkowodne, Warszawa : "Świat Książki", 1997, ISBN 83-7129-441-7 (występuje pod synonimiczną nazwą łacińską)

[1]

[2]

[3]