Jews and Baseball: An American Love Story
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji |
2010 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
91 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role |
Martin Abramawitz, |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Montaż | |
Wytwórnia |
Clear Lake Historical Productions |
Dystrybucja |
Seventh Art Releasing |
Nagrody | |
Najlepiej Zredagowany Film (Festiwal Filmowy w Breckenridge) Nagroda Publiczności (Festiwal Filmów Żydowskich w Seattle) | |
Strona internetowa |
Jews and Baseball: An American Love Story – amerykańsko-kanadyjski film dokumentalny w reżyserii zdobywcy wielu nagród Petera Millera. Scenariusz został napisany przez wyróżnionego Nagrodą Pulitzera – Irę Berkow. Narratorem jest Dustin Hoffman, zdobywca Oscara.

Film opowiada o graczach amerykańskiego baseballu pochodzenia żydowskiego[1][2][3].
Premiera
[edytuj | edytuj kod]Odbyło się wiele znaczących prezentacji filmy na festiwalach takich jak:
- Jerozolimski Festiwal Filmowy (15/16 lipca 2010 roku)
- Stony Brook Film Festival (25 lipca 2010 roku)
- Festiwal Filmów Żydowskich w San Francisco (25 lipca 2010 roku)
- Rhode Island International Film Festival (10-15 sierpnia 2010 roku)
- Festiwal Filmowy w Jacksonville (14 i 16 października 2010 roku)[4].
Film został również zrealizowany w postaci teatralnej w Nowym Jorku, Los Angeles i wielu innych miastach. DVD zostało wydane przez New Video Group w kwietniu 2011 roku[5].
Fabuła
[edytuj | edytuj kod]Film zaczyna się fragmentem satyrycznego filmu lat osiemdziesiątych Airplane!, w którym stewardesa poproszona przez pasażera o cokolwiek „lekkiego” do czytania, oferuje ulotkę Słynne Żydowskie Legendy Sportowe[1]. Film opowiada o kluczowych żydowskich graczach począwszy od powstania baseballu jako dyscypliny sportowej w latach sześćdziesiątych oraz o tym, jak sport pozwolił Żydom zasymilować się oraz przeciwdziałać stereotypie żydowskiego człowieka wykształconego ale niezwiązanego ze sportem czy aktywnością fizyczną. Częściowo film porusza takie kwestie jak imigracja i asymilacja z amerykańskim społeczeństwem, fanatyzm w działaniach przeciwko Żydom, przekazywanie tradycji żydowskich oraz heroiczne przełamywanie stereotypów[6][7]. Reżyser Miller mówi: Najważniejszym aspektem filmu jest przedstawienie tej opowieści w świetle pokonywania stereotypów dotyczących Żydów. Historia zmarginalizowanych ludzi odnajdujących swoją drogę w amerykańskim środowisku oferuje nam lekcję o tym, że talent i wyjątkowe zdolności powinny zawsze przekraczać uprzedzenia. Przy jednoczesnym zachowywaniu swoich tożsamości narodowych i odrębności kulturowej ci, którzy potrafią doskonale biegać, rzucać i podawać piłkę mogą być częścią ekscytującej i emocjonującej narodowej gry Amerykanów[8]. Dokument zawiera rzadkie archiwalne fotografie oraz muzykę zaczynając od Bennego Goodmana poprzez Yo-Yo Ma kończąc na zespole Rush[2].
Baseballiści wspomniani w dokumencie
[edytuj | edytuj kod]Film przedstawia gracza Ala Rosena rekruta roku 1950 i najlepszego zawodnika meczu w 1953 roku oraz Moe Berga, Lipmana Pike (trzykrotny przewodniczący biegów krajowych), miotacza Barneya Pelty’ego, Sama Nahema, Moe Salomona oraz Shawna Greena[1][9]. Dodatkowo dokument przedstawia nam postaci Norma Sherry'ego, Rona Blomberga, Elliota Maddoxa i Boba Fellera[10].


Scenariusz skupia się głównie na dwóch graczach. Jednym z nich jest Hank Greenberg – dwukrotny amerykański najlepszy zawodnik meczu. Drugi to miotacz, Sandy Koufax, uhonorowany tytułem zasłużonego zawodnika amerykańskiego baseballu, którego nazwisko możemy zobaczyć w Narodowym Muzeum Baseballu w Cooperstown, w stanie Nowy Jork.[9][11][12]

Obecnie grający zawodnicy to na przykład: Kevin Youkilis, Ian Kinsler czy Ryan Braun[1][13][14]. Youkilis zaznacza w filmie: To jest coś z czego prawdopodobnie nie zdam sobie sprawy aż do momentu zakończenia kariery, jak dużo osób mi kibicuje i dopinguje mnie. I to nie tylko za moje wyniki w grze. To również z powodu faktu, że reprezentuję moich rodaków i wiele ze spuścizny naszego narodu oraz walkę, którą wielu z naszych ludzi musi podejmować.[8]
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]Dokument otrzymał Nagrodę Akademii Filmowej za najlepszy montaż na Festiwalu Filmowym w Breckenridge w uznaniu za pracę Amy Linton[4], Nagrodę Publiczności w 2011 roku na Festiwalu Filmów Żydowskich w Phoenix[15] oraz Nagrodę Publiczności dla Najlepszego Filmu Dokumentalnego w 2011 roku na Festiwalu Filmów Żydowskich w Seattle.
Ciekawe fakty
[edytuj | edytuj kod]Dustin Hoffman nie zajmuje się narracją filmów, dlatego początkowo odrzucił propozycję współpracy przy produkcji filmu. Jednakże przeczytaniu scenariusza, zmienił swoją decyzję, mówiąc:Ten film opowiada o zajadłości ale i przezwyciężaniu antysemityzmu, o dyskryminacji i tych problemach, pośród których dorastałem. To naprawdę ma dla mnie znaczenie[9]. Stereotyp Żyda jako człowieka niemającego nic wspólnego ze sportem, jak i antysemityzm, były dwoma problemami, z jakimi musieli się zmagać żydowscy baseballiści. Znany ze swych radykalnych, antyżydowskich poglądów, Henry Ford, napisał w maju 1920 roku: Jeśli fani chcieliby poznać przyczynę kłopotów amerykańskiego baseballu, można to zawrzeć w trzech słowach- za dużo Żydów. Znacząca liczba żydowskich graczy zmieniała nazwiska tak, by nie można było poznać ich rzeczywistego pochodzenia[16].
Opinie krytyków
[edytuj | edytuj kod]Kenneth Turan z The Los Angeles Times pisze: Ciepły i ekscytujący film nie tylko pozostaje wiernym swojemu tytułowi...ale również dostarcza nam odrobinę czegoś więcej.[1] John Anderson pisze w magazynie Variety: Ze wspaniałą narracją Dustina Hoffmana „Jews and Baseball” okazuje się skuteczną i spektakularną próbą wykorzystania archiwalnych materiałów filmowych.[7] Andrew Shenker z Time Out New York opisuje film jako serdeczne kompendium zabawnych faktów i barwnych postaci...może okazać się nie do odparcia dla fanów baseballu, nie tylko pochodzenia żydowskiego. Newsday pisze: Poruszający, odkryczwy i czuły. „Jews and Baseball” robi niesamowitą robotę..Mark Dawidziak dla The Plain Dealer: To ujmujący film o rześkim tempie[17].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Movie review: 'Jews and Baseball: An American Love Story' - latimes [online], articles.latimes.com [dostęp 2017-11-18] (ang.).
- ↑ a b Film [online], www.jewsandbaseball.com [dostęp 2017-12-03] .
- ↑ Kevin Youkilis | Jewish Baseball News - Part 2 [online], www.jewishbaseballnews.com [dostęp 2017-12-03] (ang.).
- ↑ a b Screenings [online], www.jewsandbaseball.com [dostęp 2017-11-18] .
- ↑ Jews and Baseball: An American Love Story - Docurama - Cinedigm Entertainment [online], www.newvideo.com [dostęp 2017-11-18] (ang.).
- ↑ The Title Says It All in Sports Doc Jews and Baseball | Village Voice [online], www.villagevoice.com [dostęp 2017-11-18] .
- ↑ a b Jews and Baseball: An American Love Story – Variety [online], variety.com [dostęp 2017-11-18] (ang.).
- ↑ a b New documentary explores Jewish legacy, cultural connection with baseball - The Boston Globe [online], archive.boston.com [dostęp 2017-11-18] (ang.).
- ↑ a b c Film looks at Jewish experience in baseball | MLB.com [online], m.mlb.com [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-06] (ang.).
- ↑ Our Cast [online], www.jewsandbaseball.com [dostęp 2017-11-18] .
- ↑ 'Jews and Baseball': Ron Howard's a-ha moment with Sandy Koufax - Los Angeles Times [online], latimes.com [dostęp 2024-04-23] (ang.).
- ↑ Home | The National Post Home Page | National Post [online], nationalpost.com [dostęp 2020-12-11] (ang.).
- ↑ Getting over the post-World Series blues — Jews and baseball, a love story | Jewish Telegraphic Agency [online], www.jta.org [dostęp 2017-12-03] (ang.).
- ↑ Jews and baseball, a love story - Arts & Culture - Jerusalem Post [online], www.jpost.com [dostęp 2017-12-03] .
- ↑ Greater Phoenix Jewish Film Festival - Accueil | Facebook [online], www.facebook.com [dostęp 2017-12-03] (fr.).
- ↑ | The New York Blueprint [online], www.nyblueprint.com [dostęp 2017-11-18] (ang.).
- ↑ 'Jews and Baseball' looks at Jewish-American experience from the diamond | cleveland.com [online], www.cleveland.com [dostęp 2017-11-18] (ang.).