Jezioro Bądzkie
53°47′12″N 19°27′52″E/53,786667 19,464444| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Lokalizacja |
Bądze |
| Region | |
| Wysokość lustra |
94,4 m n.p.m. |
| Wyspy |
2 |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
137,5-149,9 ha |
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Objętość |
4287,6 tys. m³ |
| Hydrologia | |
| Klasa czystości wody |
non[1] (w roku 2004) |
| Rzeki wypływające |
rów, ujście wody |
Położenie na mapie gminy Stary Dzierzgoń  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu sztumskiego  | |
| 53°47′12″N 19°27′52″E/53,786667 19,464444
| |
Jezioro Bądzkie (niem. Bansee See) – jezioro w województwie pomorskim, w powiecie sztumskim, w gminie Stary Dzierzgoń, leżące na terenie Równiny Iławskiej[2].
Dane morfometryczne[edytuj | edytuj kod]
Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 137,5 ha[1] do 149,9 ha[3].
Zwierciadło wody położone jest na wysokości 94,4 m n.p.m.[1][3] Średnia głębokość jeziora wynosi 2,9 m[3], natomiast głębokość maksymalna 6,7 m[3].
W oparciu o badania przeprowadzone w 2004 roku wody jeziora zaliczono do wód pozaklasowych[1].
Hydronimia[edytuj | edytuj kod]
Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Jezioro Bądzkie[4]. W różnych publikacjach i na mapach topograficznych jezioro to występuje pod nazwą Bądze[1][5].
Wieś Bądze wymieniona w dokumentach z 1294 r., jako leżąca w "Puszczy Pruskiej" nad jeziorem Banse (jezioro Bądze). Nazwa jeziora wywodzi się z języka staropruskiego.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 369. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Regiony fizycznogeograficzne Polski po zmianach w 2018 r. [online], warmaz.pl, 2018 [dostęp 2023-08-04] (pol.).
- ↑ a b c d według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 369. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 9, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Mapa topograficzna dostępna w serwisie geoportal.gov.pl. [dostęp 2010-09-28].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Gustaw Leyding "Nazwy Fizjograficzne", W: "Morąg - z dziejów miasta i powiatu", Pojezierze, Olsztyn 1973