Jezioro Błotne

Jezioro Błotne

Położenie
Państwo	Polska
Województwo	lubuskie
Lokalizacja	Gorzów Wielkopolski
Region	Kotlina Gorzowska
Morfometria
Powierzchnia	1,50 ha
Hydrologia
Rodzaj jeziora	polodowcowe
Położenie na mapie Gorzowa Wielkopolskiego Jezioro Błotne
Położenie na mapie Polski Jezioro Błotne
Położenie na mapie województwa lubuskiego Jezioro Błotne
52°45′09″N 15°13′20″E

Jezioro Błotne – naturalny zbiornik wytopiskowy, bezodpływowy, pochodzenia polodowcowego położony na terenie miejskim Gorzowa Wielkopolskiego w dzielnicy Piaski, obecnie skanalizowany. Powierzchnia lustra wody wynosi 1,50 ha. Jezioro wraz z terenami zielonymi ograniczone jest ul.Błotną (skąd pochodzi jego nazwa), ul.Cegielskiego, ogrodzeniem Zespołu Szkół nr 21 im. Orląt Lwowskich i drogą dojazdową do szkoły. Do jeziora odprowadzane są wody deszczowe z pobliskiego osiedla Piaski. Obecnie tereny jemu przyległe pełnią rolę rekreacyjną. Na miejscu znajduje się wiata ze stołami i siedziskami oraz grill, można poobserwować ptactwo. Nad jeziorem obowiązuje zakaz kąpieli.

Jezioro Błotne zimową porą

Historia

Po raz pierwszy wspomniane zostało w 1517 r., gdy Marwitzom z Marwitz potwierdzono posiadanie wsi Chwalęcice z małym jeziorem w pobliżu ich dworu. Do końca XIX w. jeziorko było bardzo odległym zakątkiem dla mieszkańców ówczesnego Landsbera. Dopiero w 1899 uruchomienie komunikacji tramwajowej przybliżyło tę część miasta, wówczas linia tramwajowa kończyła się przy ówczesnych koszarach, a dzisiejszym budynku, który służy sądom. Od tej pory jeziorko zaczęło być miejskim kąpieliskiem, największym w granicach miasta. Ówcześnie nazywało się ono Heinersdorfer See (jez. Chwalęcickie) i miało 3,24 ha. Zbudowano wtedy pięciometrową trampolinę, która była atrakcją wysypanej czystym piaskiem plaży. Po likwidacji garnizonu kąpieliskiem opiekowały się towarzystwa pływackie i łyżwiarskie. Po wojnie następowała stopniowa degradacja zbiornika. Na przełomie lat 60. i 70. funkcjonowało tam dzikie kąpielisko. Wówczas można było jeszcze spotkać rzadkie gatunki zwierząt, m.in. traszki i żółwie błotne. Ostatnie ślady poniemieckiej infrastruktury zginęły pod stertami gruzu zwiezionego z pobliskich placów budów w latach 80. Plaża całkowicie zanikła pod koniec lat 90., a jezioro stało się zanieczyszczonym i zapuszczonym miejscem. Od 2002 roku okoliczni mieszkańcy, równolegle z miejskimi inwestycjami, doprowadzają do rewitalizacji tych terenów. Wybudowano kolektor i przepompownię, zarybiono jezioro, oczyszczono skarpy, wykarczowano zarośla, wytyczono ścieżki rowerowe, dodatkowo tereny zielone zagospodarowano elementami małej architektury. Dziś jeziorko jest częstym miejscem spacerów i innych form aktywnego wypoczynku, m.in. wędkarstwa.

Flora i fauna

W większości strome brzegi jeziora porasta sit rozpierzchły, trzcina pospolita i pałka wąskolistna – kilkumetrowe odcinki. Można zaobserwować także pływające bez przychówku kaczki krzyżówki. Dno zbiornika jest mulisto-ilaste. Jezioro było wielokrotnie zarybiane, m.in. płocią i karpiem.