Jezioro Binowskie

Jezioro Binowskie
	Położenie
Państwo	Polska
Region	Równina Wełtyńska
Wysokość lustra	40,5 m n.p.m.
	Morfometria
Powierzchnia	52,4–59,0 ha
Wymiary; • max długość; • max szerokość	; 1300 m; 735 m
Głębokość; • średnia; • maksymalna	; 5,5 m ; 9,4 m
Długość linii brzegowej	4125 m
Objętość	2905 tys. m³
	Hydrologia
Klasa czystości wody	II (1996)
	Położenie na mapie gminy Stare Czarnowo Jezioro Binowskie
	Położenie na mapie Polski Jezioro Binowskie
	Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Jezioro Binowskie
	Położenie na mapie powiatu gryfińskiego Jezioro Binowskie
	53°18′39″N 14°38′12″E/53,310833 14,636667
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jezioro Binowskie (niem. Binower See ) – jezioro bezodpływowe położone w zachodniej części Pobrzeża Szczecińskiego w obrębie mezoregionu Wzgórz Bukowych w południowo-zachodniej części Puszczy Bukowej. Według najnowszej regionalizacji fizycznogeograficznej jezioro leży w północnej części Równiny Wełtyńskiej^[1].

Jego powierzchnia wynosi 52,4 ha (według różnych źródeł też 59 i 68 ha)^[2].

Jezioro Binowskie leży na zachód od wsi Binowo w gminie Stare Czarnowo^[2]. Powierzchnia zbiornika wynosi 52,4 ha, z czego 1,7 ha zajmuje roślinność wynurzona. Brzegi od zachodu suche i zalesione, od północnego wschodu częściowo podmokłe, zarastające trzciną i szuwarami. Bogata flora i fauna. Dawniej posiadało idealnie czystą wodę, w której występowały bardzo rzadkie gatunki roślin, m.in. jezierza giętka i brzeżyca jednokwiatowa. Z tego powodu projektowano tu stworzenie rezerwatu przyrody. Ramienice, duże glony osiadłe na dnie, wciąż jeszcze tworzą rozległe łąki^{[potrzebny przypis]}.

W badaniach z 1996 wody jeziora zakwalifikowano do II klasy czystości oraz do III kategorii podatności na degradację^[5].

Jezioro słynęło z wyjątkowej obfitości ryb i raków. Akwen nadal jest atrakcyjny dla wędkarzy: były tu wszystkie gatunki ryb jeziornych, m.in. węgorz. Jednakże postępujące zanieczyszczenie wody powoduje nieodwracalne szkody, np. ostatnio wyginęła sieja i sielawa. Wokół jeziora szlaki turystyczne w kierunku Szczecina, Gryfina i Chlebowa (wszystkie krzyżują się w Binowie). Na zachodnim brzegu plaża i ośrodki wypoczynkowe^{[potrzebny przypis]}.

Galeria

Letnisko Jarząbki

Przypisy

↑ ^a ^b AndrzejA. Richling AndrzejA. i inni, Regionalna geografia fizyczna Polski : praca zbiorowa, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2021, s. 107-108, ISBN 978-83-7986-381-5, OCLC 1288191487 [dostęp 2023-03-30] .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Jarosław Filipiak, Mariusz Raczyński: Jeziora Zachodniopomorskie (zarys faktografii). Szczecin: Akademia Rolnicza w Szczecinie, 2000, s. 142-143. ISBN 83-87327-58-1.
↑ ^a ^b Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 190. ISBN 83-232-1732-7.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e JerzyJ. Jańczak JerzyJ. (red.), Atlas jezior Polski, t. I, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 1996, s. 94-95, ISBN 83-86001-29-1 .
↑ Raport Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Szczecinie.

Linki zewnętrzne

Leksykon Puszczy Bukowej. bukowa.px.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-05)].

[Richling-1] AndrzejA. Richling AndrzejA. i inni, Regionalna geografia fizyczna Polski : praca zbiorowa, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2021, s. 107-108, ISBN 978-83-7986-381-5, OCLC 1288191487 [dostęp 2023-03-30] .

[filipiak-2] Jarosław Filipiak, Mariusz Raczyński: Jeziora Zachodniopomorskie (zarys faktografii). Szczecin: Akademia Rolnicza w Szczecinie, 2000, s. 142-143. ISBN 83-87327-58-1.

[Choiński2006-3] Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 190. ISBN 83-232-1732-7.

[jańczak-4] JerzyJ. Jańczak JerzyJ. (red.), Atlas jezior Polski, t. I, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 1996, s. 94-95, ISBN 83-86001-29-1 .

[WIOS-5] Raport Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Szczecinie.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]