Jezioro Ostrowite (powiat gnieźnieński)
52°31′04″N 17°52′35″E/52,517778 17,876389
 Widok z Ostrowitego Prymasowskiego | |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Region | |
| Wysokość lustra |
98,7-99,6 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
250,0-276,7 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Objętość |
22987,0 tys. m³ |
| Hydrologia | |
| Klasa czystości wody |
II[2] (w roku 2003) |
| Rzeki wypływające |
Panna Południowa |
| Rodzaj jeziora | |
Położenie na mapie gminy Witkowo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu gnieźnieńskiego  | |
| 52°31′04″N 17°52′35″E/52,517778 17,876389
| |
Jezioro Ostrowite – jezioro rynnowe w Polsce, położone w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, na pograniczu gminy Trzemeszno i Witkowo.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Według regionalizacji fizycznogeograficznej Polski jezioro znajduje się na obszarze Pojezierza Żnińsko-Mogileńskiego[3].
Akwen posiada urozmaiconą linię brzegową z trzema odnogami akwenowymi (Mieliwa, Przytonek i Sosnówka). Na jeziorze znajduje się wysepka Dębowy Ostrów o powierzchni 1,4 ha z pozostałościami grodziska okresu kultura łużyckiej. Z jeziora Ostrowickiego wypływa jedna z odnóg źródłowych rzeki Panny – Panna Południowa.
Hydronimia
[edytuj | edytuj kod]Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Jezioro Ostrowite[4]. W różnych publikacjach i na mapach topograficznych jezioro to występuje pod nazwą Jezioro Ostrowickie[2][5].
Morfometria
[edytuj | edytuj kod]Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 250,0 ha[2] do 276,7 ha[1]. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 98,7 m n.p.m.[2] lub 99,6 m n.p.m.[1] Średnia głębokość jeziora wynosi 8,3 m[1], natomiast głębokość maksymalna 27,0 m[1].
W oparciu o badania przeprowadzone w 2003 roku wody jeziora zaliczono do II klasy czystości[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 532. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ a b c d e Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 532. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Regiony fizycznogeograficzne Polski po zmianach w 2018 r. [online], warmaz.pl, 2018 (pol.).
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 250, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Mapa topograficzna dostępna w serwisie geoportal.gov.pl. [dostęp 2009-11-14].