Jezioro Stryjewskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jezioro Stryjewskie
Położenie
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Region

Pojezierze Mrągowskie

Wysokość lustra

152,5 m n.p.m.

Wyspy

1

Morfometria
Powierzchnia

68,0 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


1380 m
960 m

Głębokość
• średnia
• maksymalna


2,6 m
6,2 m

Długość linii brzegowej

5380 m

Objętość

1740,8 tys. m³

Hydrologia
Klasa jakości wody

IV[1] (2015)

Rzeki wypływające

Węgójska Struga

Położenie na mapie gminy Biskupiec
Mapa konturowa gminy Biskupiec, u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Stryjewskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Stryjewskie”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Stryjewskie”
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego
Mapa konturowa powiatu olsztyńskiego, u góry po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Stryjewskie”
Ziemia53°55′16″N 20°59′45″E/53,921111 20,995833

Jezioro Stryjewskie (niem. Striewer See[2]) – jezioro w Polsce, położone w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Biskupiec[3].

Położenie i charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Według regionalizacji fizycznogeograficznej Polski jezioro znajduje się na Pojezierzu Mrągowskim[4]. Również według regionalizacji przyrodniczo-leśnej jezioro leży w mezoregionie Pojezierza Mrągowskiego[5], w dorzeczu DymerPisaWadągŁynaPregoła. Znajduje się w kierunku północno-wschodnim od Olsztyna, 6 km na północ od Biskupca. Nad wschodnimi brzegami akwenu leży wieś Stryjewo, a nad północno-zachodnimi osada Dębowo[6]. Ma charakter przepływowy[7]. Od strony południowej wypływa ciek wodny o nazwie Węgójska Struga w kierunku jeziora Węgój, na wschodzie jezioro połączone z Kanałem Stryjeńskim[8]. W systemie gospodarki wodnej stanowi jednolitą część wód powierzchniowych „Stryjewskie” o międzynarodowym kodzie PLLW30412[9]. Zlewnia całkowita jeziora wynosi 22,9 km², natomiast bezpośrednia 140 ha[1].

Linia brzegowa rozwinięta, na jeziorze w południowo-wschodniej jego części znajduje się jedna zalesiona wyspa o powierzchni 0,5 ha[7]. Zbiornik wodny leży w otoczeniu pól i łąk, a na północy – lasów. Brzegi na północy strome i wysokie, na południu łagodnie wyniesione. Dno muliste[6]. Kształt nieregularny, wydłużony w kierunku z północnego wschodu na południowy zachód. Barwa wody jest brunatna ze względu na występujące w pobliżu torfowiska[7].

Zgodnie z typologią abiotyczną zbiornik wodny został sklasyfikowany jako jezioro o wysokiej zawartości wapnia, o dużym wypływie zlewni, niestratyfikowane, leżące na obszarze Nizin Wschodniobałtycko-Białoruskich (6b)[10].

Zbiornik wodny według typologii rybackiej jezior zalicza się do sandaczowych[6].

Jezioro leży na terenie obwodu rybackiego jeziora Dadaj nr 27[11].

Morfometria[edytuj | edytuj kod]

Według danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 68,0 ha. Średnia głębokość zbiornika wodnego to 2,6 m, a maksymalna – 6,2 m. Lustro wody znajduje się na wysokości 152,5 m n.p.m. Objętość jeziora wynosi 1740,8 tys. m³[12]. Maksymalna długość jeziora to 1380 m, a szerokość 960 m. Długość linii brzegowej wynosi 5380 m[6].

Inne dane uzyskano natomiast poprzez planimetrię jeziora na mapach w skali 1:50 000 opracowanych w Państwowym Układzie Współrzędnych 1965, zgodnie z poziomem odniesienia Kronsztadt. Otrzymana w ten sposób powierzchnia zbiornika wodnego to 61,0 ha, a wysokość bezwzględna lustra wody to 152,3 m n.p.m.[12]

Według danych Urzędu Miasta Biskupiec powierzchnia wynosi 73,80 ha[13].

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

Roślinność przybrzeżna rozwinięta, dominuje trzcina, oczeret jeziorny i strzałka. Wśród roślinności zanurzonej i pływającej, bujniejszej w południowej części, przeważają rdestnica przeszyta, rdestnica pływająca, grzybienie białe i grążel żółty[6].

Jezioro leży na terenie Obszaru Chronionego Krajobrazu Doliny Symsarny o łącznej powierzchni 19 242,16 ha[14].

Na północ od zbiornika wodnego znajduje się rezerwat leśny Dębowo stworzony w celu ochrony stanowisk buka[6].

Badanie jakości wody z 2012 roku wskazało na III klasę jakości, czyli umiarkowany stan ekologiczny[7], podczas gdy badanie z roku 2015 wskazało na słaby stan ekologiczny (IV klasę). Najgorzej ocenionym komponentem był fitoplankton[1]. Na prawie trzysta polskich jezior badanych pod względem zawartości aldehydu mrówkowego w latach 2011-2015 Stryjewskie jest jednym z trzech, w których stwierdzono przekroczenie norm dla stanu dobrego[15].

Średnia widzialność krążka Secchiego w sezonie wegetacyjnym 2015 wynosiła 80 cm[15].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Tomasz Zalewski (red.), Raport o stanie środowiska województwa warmińsko-mazurskiego w 2015 roku, Olsztyn: Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Olsztynie, 2016, s. 33 (pol.).
  2. Zarządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 4 kwietnia 1950 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości M.P. z 1950 r. nr 52, poz. 588
  3. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 332, ISBN 83-239-9607-5.
  4. Regiony fizycznogeograficzne Polski po zmianach w 2018 r. [online], warmaz.pl, 2018 (pol.).
  5. Roman Zielony, Alina Kliczkowska: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2012. ISBN 978-83-61633-62-4.
  6. a b c d e f Jerzy Waluga, Henryk Chmielewski, Jeziora okolic Olsztyna, Olsztyn: Instytut Rybactwa Śródlądowego, 1997 (Przewodniki wędkarskie; 3), ISBN 83-907682-0-8, OCLC 749850817.
  7. a b c d Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Olsztynie, Raport o stanie środowiska województwa warmińsko-mazurskiego w 2012 roku, Tomasz Zalewski (red.), Olsztyn 2013, s. 41–42.
  8. Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal 2 iMap. geoportal.gov.pl. [dostęp 2019-04-30].
  9. Plan gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Pregoły, Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 października 2016 r. (poz. 1959) [online], 18 października 2016, s. 15.
  10. Ministerstwo Środowiska, Raport dla Obszaru Dorzecza Wisły z realizacji art. 5 i 6, zał. II, III, IV Ramowej Dyrektywy Wodnej 2000/60/WE, Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, marzec 2005, s. 123 [dostęp 2019-04-30] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05].
  11. Rozporządzenie nr 209 Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia: 10 maja 2001 r. w sprawie: ustanowienia obwodów rybackich na wodach płynących województwa warmińsko-mazurskiego. 10 maja 2001. [dostęp 2019-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 lutego 2019)].
  12. a b Adam Choiński, Katalog Jezior Polski, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 361, ISBN 83-232-1732-7, OCLC 169954726.
  13. Rada Miejska w Biskupcu, Uchwała Nr XXVIII/203/05 Rady Miejskiej w Biskupcu z dnia 27 kwietnia 2005 r. w sprawie uchwalenia programu ochrony środowiska oraz planu gospodarki odpadami, „Dziennik Urzędowy Województwa Warmiński-Mazurskiego” (73), Olsztyn, 16 czerwca 2005.
  14. Sejmik Województwa Warmińsko-Mazurskiego: Uchwała w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu Doliny Symsarny. Centralny rejestr form ochrony przyrody, 2016-09-27. [dostęp 2019-04-30].
  15. a b Ocena stanu jezior w latach 2010-2015. Tabele [zip], Główny Inspektorat Ochrony Środowiska (pol.).