Jimmy Doolittle
| ||
![]() | ||
![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 14 grudnia 1896 Alameda | |
Data i miejsce śmierci | 27 września 1993 Pebble Beach (Kalifornia) | |
Przebieg służby | ||
Lata służby | 1917–1959 | |
Siły zbrojne | ![]() | |
Stanowiska | dowódca 12., 15. i 8. Armii Lotniczej USA | |
Główne wojny i bitwy | rewolucja meksykańska, I wojna światowa, II wojna światowa, wojna koreańska | |
Odznaczenia | ||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Jimmy Doolittle, właśc. James Harold Doolittle (ur. 14 grudnia 1896 w Alameda, zm. 27 września 1993 w Pebble Beach w Kalifornii) – amerykański pilot, generał United States Air Force. Zasłynął przeprowadzeniem podczas II wojny światowej „Rajdu Doolittle’a” – pierwszego udanego nalotu bombowego na Tokio.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Alameda w Kalifornii, lecz młodość spędził na Alasce. W 1925 otrzymał jako jeden z pierwszych tytuł doktora inżynierii lotniczej na Massachusetts Institute of Technology.
Dzięki serii przełomowych, śmiałych lotów stał się w okresie międzywojennym jednym z najsłynniejszych lotników. We wrześniu 1922 samolotem DeHavilland DH-4 przeleciał całe USA, z Pablo Beach na Florydzie do San Diego w Kalifornii w 21 godzin i 19 minut, dokonując po drodze zaledwie jednego międzylądowania w celu uzupełnienia paliwa. W 1925, pilotując wodnosamolot Curtiss R3c, zwyciężył w wyścigu o Puchar Schneidera. Ustanowił rekordy prędkości samolotu, wiele z nich osiągając na skrajnie trudnym pilotażowo samolocie Gee Bee.
Jego najistotniejszym wkładem w rozwój lotnictwa było jednak opracowanie techniki latania przy pomocy instrumentów. Jako pierwszy pilot wystartował, wykonał lot i wylądował samolotem korzystając wyłącznie z instrumentów pokładowych. Był współtwórcą sztucznego horyzontu.
W styczniu 1942, w randze podpułkownika, został członkiem sztabu Sił Lotniczych Armii. Przygotował – i zgłosił się na ochotnika do prowadzenia – pierwszego amerykańskiego nalotu na Japonię. 18 kwietnia 1942 16 średnich bombowców B-25 Mitchell, pilotowanych przez ochotników, wystartowało z lotniskowca Hornet i zaatakowało cele w Tokio, Kobe, Osace i Nagoi. Misja miała niewielkie znaczenie militarne, ale dała ogromny efekt propagandowy. Sam Doolittle wyskoczył ze spadochronem nad Chinami i powrócił do USA. Otrzymał z rąk prezydenta Roosevelta najwyższe amerykańskie odznaczenie – Medal Honoru i awans na generała.
W lipcu 1942 Doolittle został przeniesiony do 8 Armii Lotniczej, a we wrześniu tego samego roku objął dowództwo 12 Armii Lotniczej w Afryce Północnej. W marcu 1943 został dowódcą Strategicznych Sił Lotniczej w Afryce Północnej. Następnie został dowódcą 15 Armii Lotniczej, aż wreszcie w styczniu 1944 objął dowodzenie 8 Armii Lotniczej, którą dowodził – w Europie i na Pacyfiku – do zakończenia wojny. 10 maja 1946 przeszedł do rezerwy i objął stanowisko wiceprezesa Shell Oil, by w późniejszym czasie przejąć kierowanie firmą.
Zmarł 27 września 1993 w Pebble Beach w stanie Kalifornia. Został pochowany na Narodowym Cmentarzu w Arlington w stanie Wirginia.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Command Pilot Badge
- Medal Honoru
- Medal za Wybitną Służbę – dwukrotnie
- Srebrna Gwiazda
- Distinguished Flying Cross – trzykrotnie
- Air Medal – czterokrotnie
- Brązowa Gwiazda
- Mexican Border Service Medal
- Medal Zwycięstwa I wojny światowej
- Medal za Służbę Obronną Kraju (American Defense Service Medal)
- Asiatic-Pacific Campaign Medal
- Medal za Kampanię Europejsko-Afrykańsko-Bliskowschodnią (European-African-Middle Eastern Campaign Medal)
- Medal Zwycięstwa II Wojny Światowej (World War II Victory Medal)
- National Defense Service Medal
- Prezydencki Medal Wolności
- Wielki Oficer Orderu Korony (Belgia)
- Krzyż Wojenny (Belgia)
- Oficer Narodowego Orderu Kondora Andów (Boliwia)
- Order Abdóna Calderóna I klasy (Ekwador)
- Komandor Legii Honorowej (Francja)
- Krzyż Wojenny (Francja)
- Honorowy Rycerz Komandor Orderu Łaźni (Wielka Brytania)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Biografia na oficjalnej stronie US Air Force (ang.)
- Biografia na stronie Narodowego Cmentarza w Arlington (ang.)
- Travis Air Museum – Jimmy Doolittle Air & Space Museum Fundation (ang.)
- Wielka Encyklopedia Lotnictwa, nr 8 z filmem Airstrike – Rajd Doolittle’a, Amercom S.A.
- Amerykańscy generałowie
- Amerykańscy piloci wojskowi
- Komandorzy Legii Honorowej
- Odznaczeni Medalem Zwycięstwa
- Odznaczeni Brązową Gwiazdą
- Odznaczeni Distinguished Flying Cross (Stany Zjednoczone)
- Odznaczeni Distinguished Service Medal
- Odznaczeni Krzyżem Wojennym (Belgia)
- Odznaczeni Krzyżem Wojennym (Francja)
- Odznaczeni Medalem Honoru
- Odznaczeni Prezydenckim Medalem Wolności
- Odznaczeni Orderem Kondora Andów
- Odznaczeni National Defense Service Medal
- Odznaczeni Orderem Korony (Belgia)
- Odznaczeni Orderem Łaźni
- Odznaczeni Srebrną Gwiazdą
- Pochowani na Cmentarzu Narodowym w Arlington
- Uczestnicy I wojny światowej (Stany Zjednoczone)
- Uczestnicy II wojny światowej
- Urodzeni w 1896
- Zmarli w 1993