Przejdź do zawartości

Jimmy Morales

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jimmy Morales
Ilustracja
Jimmy Morales (2016)
Data i miejsce urodzenia

18 marca 1969
Gwatemala

Prezydent Gwatemali
Okres

od 14 stycznia 2016
do 14 stycznia 2020

Przynależność polityczna

FCN–Nación

Poprzednik

Alejandro Maldonado (p.o)

Następca

Alejandro Giammattei[1]

podpis

Jimmy Morales (ur. jako James Ernesto Morales Cabrera 18 marca 1969 w Gwatemali) – gwatemalski polityk, komik i aktor, prezydent Gwatemali w latach 2016–2020.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 18 marca 1969 roku w Gwatemali jako James Ernesto Morales Cabrera. Po śmierci ojca w 1972, który zginął w wypadku motocyklowym, rodzina żyła w ubóstwie, sprzedając na ulicznych straganach banany, używaną odzież i inne towary[2].

Dzięki stypendium World Vision International mógł wstąpić na Uniwersytet Gwatemalski, na którym ukończył studia w zakresie zarządzania. Zdobył tytuł magistra w zakresie bezpieczeństwa na prywatnej uczelni Universidad Mariano Gálvez de Guatemala. Ukończył także studia doktorskie w zakresie bezpieczeństwa na Uniwersytecie Gwatemalskim[2].

Od 2000 do 2014 roku występował z bratem Sammym w Moralejas, cotygodniowym serialu komediowym[2], w którym wcielał się w kowboja, który został prezydentem Gwatemali[3]. 23 lutego 2011 roku oficjalnie zmienił imię i nazwisko na Jimmy Morales. Wkrótce potem wkroczył do polityki, startując bez powodzenia (2011) w wyborach burmistrza Mixco[2].

1 września 2015 roku prezydent Otto Pérez Molina został pozbawiony immunitetu przez parlament z powodu zarzutów o korupcję i udział w grupie przestępczej, następnego dnia złożył rezygnację z urzędu prezydenta, a 3 września został aresztowany. Razem z nim oskarżono ośmiu ministrów, a kilka miesięcy wcześniej wiceprezydent Roxanę Baldetti. Morales zdecydował się na start w przyśpieszonych wyborach, wygrywając pierwszą turę z 24-procentowym poparciem. W kampanii prezydenckiej przedstawiał się jako kandydat z ludu i występował przeciw powszechnej korupcji wśród elit[4], startując z poparciem prawicowego Frontu Konwergencji Narodowej[5] i poparciem środowisk biznesowych[4]. 25 października 2015 roku odniósł zwycięstwo w wyborach, zdobywając w drugiej turze 67% głosów[6] i pokonując byłą pierwszą damę, Sandrę Torres[4]. Jeszcze pół roku przed wyborami poparcie dla niego oscylowało wokół 0,5%[5].

Jest ewangelikalnym chrześcijaninem. Sprzeciwia się aborcji, legalizacji narkotyków, małżeństwom jednopłciowym[3] i opowiada za odnowieniem sporu terytorialnego z Belize. Krytycy zarzucają mu powiązania z generałami, którzy dowodzili masakrami ludności cywilnej podczas wojny domowej[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Guatemala's new president takes office under U.S. pressure on asylum. Reuters, 2020-01-14. [dostęp 2020-01-14]. (ang.).
  2. a b c d Derdriu Marriner: Comedian Jimmy Morales Now Guatemala’s President Via God’s Blessing, People’s Support. The Daily Voice, 2015-10-27. [dostęp 2015-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-23)]. (ang.).
  3. a b Jimmy Morales. Soylent Communications. [dostęp 2015-11-22]. (ang.).
  4. a b c d Ewa Sapieżyńska: Jak komik Jimmy Morales wywalczył prezydenturę w Gwatemali. [w:] Dziennik Opinii [on-line]. Krytyka Polityczna, 2015-10-30. [dostęp 2015-11-22]. (pol.).
  5. a b Gwatemala wybierała prezydenta. Wygrał 46-letni komik. [w:] TVN24.pl [on-line]. TVN S.A., 205-10-26. [dostęp 2015-11-22]. (pol.).
  6. Artur Domosławski: Pajac jako barometr. [w:] Polityka [on-line]. Polityka Sp. z o.o., 2015-11-08. [dostęp 2015-11-22]. (pol.).