João Cabral

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

João Cabral (ur. 1599 w Celorico da Beira, zm. po 1627) – portugalski jezuita, misjonarz i odkrywca.

Do zakonu jezuitów wstąpił w roku 1615. W 1624 udał się do Indii. Tam wziął udział w ekspedycji Estêvão Cacelli do Chin przez Himalaje. Podróżnicy szukali zaginionego państwa chrześcijańskiego w Azji Centralnej. Był to Kościół nestoriański w Chinach, rozwijający się tam od czasów misji biskupa Alopena w 635, na którego ślady natrafił – w postaci tzw. steli z Xi’an – jezuita z Francji Nicolas Trigault.

Ekspedycja Portugalczyków dotarła do Bhutanu, Nepalu oraz Tybetu. We wszystkich tych państwach byli oni pierwszymi Europejczykami. Szczególnie dobrze zostali przyjęci przez pierwszego władcę Bhutanu, szabdrunga Ngawang Namgyala.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wessels C., Early Jesuit travellers in Central Asia: 1603-1721 Delhi 1924 (reprint 1997), rozdz. 5.