Joachim Karol Potocki
| |
 Pilawa | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Miejsce urodzenia | |
| Miejsce śmierci |
Morachwa |
| Ojciec |
Jan Kanty Potocki |
| Matka |
Konstancja Sobieska |
| Żona | |
| Dzieci |
z Teresą Sapiehą: |
| Odznaczenia | |
| |
Joachim Karol Potocki herbu Pilawa (ur. w Trzebowej, zm. przed 1796 rokiem[1]) – generał-lejtnant wojsk koronnych w 1758 roku, starosta trembowelski i grybowiecki, rotmistrz znaku pancernego, podczaszy wielki litewski w latach 1763-1780, marszałek konfederacji barskiej województwa bracławskiego w 1768 roku[2], komendant Regimentu Dragonów w 1755 roku[3].
Syn Jana, kasztelana bracławskiego i Konstancji Sobieskiej, brat Teodora, wojewody bełskiego i generała majora wojsk koronnych. Był wnukiem Józefa Stanisława, dziadkiem Feliksa.
W l. 1734 - 1735 jako partyzant działał na rzecz Stanisława Leszczyńskiego.Patenty generalskie uzyskał w w 1755 i 1758 z tytułu szefostwa regimentem dragonii.
Ożenił się w 1752 roku z Teresą Sapiehą, córką Józefa Franciszka Sapiehy i miał z nią 2 córki. Drugą jego żoną została Anna Salomea Grocholska, córka Marcina Grocholskiego, która poślubił w 1786 roku.
Posiadał majątki: Roś i Trościanica. Wybudował dla dominikanów kościół i klasztor w Morachwie (1772-1786)[4]. W latach (1763-1780) był podczaszym wielkim litewskim, później szefem regimentu konnego imienia królowej Jadwigi i regimentarzem konfederacji barskiej. Działał w konfederacji przedbarskiej w Warszawie i we Lwowie, potem jeden z przywódców tego ruchu. W 1768 marszałek konfederacji kilku województw południowo-wschodnich. Pobity przez Rosjan pod Podhajcami, utracił swoje dobra i zbiegł na Mołdawię. Działał za granicą na rzecz konfederacji. W 1770 wspólnie z J. K. Branickim ogłosił manifest o detronizacji Stanisława Augusta i bezkrólewiu w Polsce. W 1779 powrócił do kraju i gospodarował na roli.
Za zasługi został odznaczony Orderem Orła Białego w 1763 roku.
- ↑ według Polskiego Słownika Biograficznego w 1791 roku
- ↑ Микола КРИКУН, ДОКУМЕНТИ ПРО УЧАСТЬ ШЛЯХТИ БРАЦЛАВСЬКОГО ВОЄВОДСТВА В БАРСЬКІЙ КОНФЕДЕРАЦІЇ, w: ВІСНИК ЛЬВІВ. УН-ТУ Серія іст. 2010. Вип. 45, s. 601.
- ↑ Tomasz Ciesielski, Generałowie wojska koronnego w latach 1717-1763, w: Organizacja armii w nowożytnej Europie: struktura - urzędy - prawo - finanse, Zabrze 2011, s. 464.
- ↑ Jerzy Kowalczyk, Późnobarokowe kościoły i klasztory diecezji kijowskiej i dekanatu bracławskiego", [w:] Sztuka Kresów Wschodnich Tom 3, IHS UJ, Kraków 1998, s. 22.
Zobacz też
Bibliografia
- H. P. Kosk, Generalicja polska t. 2, Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 2001.
- Genealogia polskich rodzin arystokratycznych.